![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/The-queens-dominions.jpg/640px-The-queens-dominions.jpg&w=640&q=50)
قلمرو امپراتوری بریتانیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
قلمرو امپراتوری بریتانیا (به انگلیسی: Dominions of the British Empire یا به اختصار Dominions) حکومتهایی بودند نیمه مستقل از سیاستهای تحت تاج و تخت انگلستان که امپراتوری بریتانیا را تشکیل میدادند که با شکل گرفتن کنفدراسیون کانادا در سال ۱۸۶۷ آغاز شد.[1][2] «وضعیت قلمرو» یا «سلطه» یک اصطلاح حرفهای بنیادی است که برای نشان دادن یک قلمروی مشترکالمنافع نیمه مستقل استفاده میشود. این قلمروها شامل کانادا، استرالیا، نیوزیلند، نیوفاندلند، آفریقای جنوبی و کشور آزاد ایرلند بودند. هند و پاکستان نیز مانند سیلان (سریلانکا فعلی) برای مدت کوتاهی قلمرو بودند. اعلامیه بالفور در سال ۱۹۲۶ قلمروها را به عنوان «جوامع خودمختار درون امپراتوری بریتانیا» به رسمیت شناخت و قانون وستمینستر در سال ۱۹۳۱ استقلال کامل قانونگذاری آنها را تأیید کرد.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/The-queens-dominions.jpg/320px-The-queens-dominions.jpg)
نخستین استفاده قبلی از قلمرو برای اشاره به یک حکومت خاص مربوط به قرن شانزدهم است که برای توصیف ولز از سال ۱۵۳۵ تا ۱۸۰۱ استفاده میشد.