قفسه سینه
بافت استخوانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
قفسهٔ سینه یک محفظهٔ استخوانی-غضروفی قابل ارتجاع است که به شکل مخروط ناقص بوده و جایگاه قرارگیری قلب، ریهها، مری و نای است و از مهرهها، دندهها و جناغ سینه، تشکیل شدهاست.
قفسهٔ سینه | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | cavea thoracis |
MeSH | D000070602 |
TA98 | A02.3.04.001 |
TA2 | 1096 |
FMA | 7480 |
قفسهٔ سینه به شکل مخروطی ناقص است که قاعده و رأس مایل دارد و قسمت باریک آن در بالا است؛ ولی این باریکی توسط کمربند شانهای و عضلات متصل به آن پوشیده شدهاست.
قسمتی از تنه است که بین ریشهٔ گردن و شکم قرار دارد که ساختمانهای مهمی مانند قلب و ریهها درون آن جای گرفتهاند. قفسهٔ سینه از جلوتر توسط جناغ و غضروفهای دندهای، در طرفین توسط دندهها و در پشت توسط دوازده مهرهٔ سینهای تشکیل میگردد. این فضا دهانهٔ ورودی و دهانهٔ خروجی دارد که دهانهٔ ورودی آن از دندهٔ اول و غضروف آن در طرفین، دسته Manubrium استخوان جناغ در جلو و مهرهٔ اول سینهای در عقب تشکیل شده و به طرف جلو شیب دارد. این دهانه کلیوی شکل بوده و قطر عرضی آن ۱۰ و قطر جلویی پشتی آن پنج سانتیمتر است.
بافت استخوانی سختترین بافت بدن است. استحکام این بافت از آن جهت است که در مادهٔ بین سلولی آن املاح آهکی موجود است، مادهٔ بین سلولی بافت استخوانی به شکل ورقههای بسیار نازکی روی هم قرار دارد که در قسمت سطحی استخوان به موازات طول استخوان به نام تیغههای خارجی بوده و در قسمت داخلی استخوان ورقههای نازک دایرهای شکل به نام تیغههای داخلی دور مغز استخوان را احاطه کردهاست. اگر استخوان را حرارت دهند مواد آلی آن میسوزد ولی مواد معدنی آن باقی میماند. از این رو استخوان شکل خود را حفظ کرده ولی خیلی شکننده میشود.