![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/A_Qashqai_child.jpg/640px-A_Qashqai_child.jpg&w=640&q=50)
قشقایی
یکی از اتحادیههای ایلی ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
قشقایی یا ایل قشقایی یکی از اتحادیههای ایلی[یادداشت 1] ایران است. بیشتر قشقاییها ریشهای ترک دارند و تقریباً تمامشان به گویشی از زبانهای ترکی اغوز غربی صحبت میکنند که خود آن را ترکی مینامند.[1] قشقاییها شیعهمذهب هستند و در ادوار گوناگون تاریخی همانند نیاکان کوچرو و چادرنشین خود، به مناطق استان فارس مهاجرت کردهاند. خاستگاه این قوم همانند دیگر اقوام ترک آسیای میانه است.[5]
![]() کودکی از ایل قشقایی | |
کل جمعیت | |
---|---|
حدود ۶ میلیون نفر، مجموع تقریبی جمعیت مناطق قشقایی نشین[2][3][4] | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
![]() | |
زبانها | |
ترکی قشقایی و ترکی چهارمحالی | |
دین | |
اسلام؛ تشیع | |
قومیتهای وابسته | |
دیگر اقوام ایرانی |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/34/Qashqai_tribe_map_in_Iran_%282023%29.svg/320px-Qashqai_tribe_map_in_Iran_%282023%29.svg.png)
مرکز اصلی این ایل استان فارس است. اما به دلیل وسعت اراضی و قلمرو در دیگر استانها نیز ساکن هستند. از این جمله میتوان به استانهای کهگیلویه وبویراحمد (گچساران)، چهارمحال و بختیاری (بروجن، سامان، کیان، جونقان، بلداجی، طاقانک، بارده، هرچگان)، خوزستان (هفتکل) و (زیدون)، اصفهان (شهرضا،[6] قسمتهایی از سمیرم، دهاقان، فریدن، چادگان و لنجان) و بوشهر (دشتستان و دشتی) یزد (ابرکوه) اشاره نمود. قشقاییها در دورههای مختلف به این سرزمینها ییلاق قشلاق کردهاند.
قشقاییها صاحب زیباترین اسبهای عربی هستند که شاید در دنیا بی نظیر است. نام این نژاد از اسب، دره شوری است که از نام بزرگترین طایفهٔ ایل قشقایی برگرفته شده است. طی قرون متمادی قشقاییها این نوع اسب را برای شکار پرورش دادهاند. یک سوارکار قشقایی و اسبش ماهرترین ذوج یک عنصر شکار را تشکیل میدهند. هنگام شکار کافی است که سوار کار فقط اسب خود را به طرف شکار هدایت نماید، پس از آن اسب مثل تازی خودش شکار را دنبال میکنند.[7]