مداخله برای جلوگیری از انتقال بیماری اپیدمیولوژیک (همهگیر) From Wikipedia, the free encyclopedia
قرنطینه یا قَرَنطین به معنی محدود کردن اجباری به منظور جلوگیری از فراگیر شدن بیماری یا عامل خطرساز است. قرنطینه به طور معمول در مورد انسانها انجام میشود، ولی در پارهای موارد برخی جانوران نیز قرنطینه میشوند.
خاستگاه واژهٔ قرنطینه به ونیز بازمیگردد ریشۀ واژۀ قرنطینه از واژۀ ایتالیایی Quarantina یا Quaranta giorni گرفته شده و به معنی دورهٔ چهلروزه است. در زبان فارسی قرنطینه از واژهٔ زبان فرانسوی Quarantaine - که از همان ریشه است - وام گرفته شده است.
در میانۀ سدۀ ۱۴ (میلادی) کشتیهایی که به شهر دوبرونیک (در کرواسی کنونی) میرسیدند، به دلیل نگرانی از گسترش طاعون، ناچار بودند چهل روز پیش از پهلو گرفتن در اسکله در جایی مشخص توقف کنند.[1]
نخستین اشاره به قرنطینه، به کتاب سفر لاویان مربوط به دوران شاهنشاهی هخامنشی است.[1]
کنترل برخورد انسانها برای جلوگیری از فراگیرشدن بیماری در جوامع بشری پیشینهای کهن دارد. در عهد عتیق اشاراتی به این کنش شده است.
مرتضی مطهری در کتاب انسان و سرنوشت درباره رعایت قرنطینه اختیاری در گذشته، نوشته: پس از آنکه عمر بن خطاب اطلاع پیدا کرد که در شام طاعون آمده و تصمیم گرفته وارد شهر نشود ابوعبیده جراح به او اعتراض کرد که: آیا میخواهی از قضا و قدر الهی فرار کنی: عمر پاسخ داد: عبدالرحمن بن عوف روایت کرد که از رسول خدا شنیده است که اگر در شهری طاعون پیدا شد و شما در آن شهر بودید از آن شهر خارج نشوید. ولی اگر در شهری پیدا شد و شما در خارج آن شهر بودید داخل آن شهر نشوید. مطهری سپس توضیح داده که چون در آن هنگام، قرنطینه وجود نداشت برای جلوگیری از همهگیری بیماری طاعون ، مردم مبتلا به طاعون، رعایت حال مردم جاهای دیگر را بکنند و از شهر خارج نشوند و به جای دیگر نروند.[2]
قرنطینه، امروز نیز از مهمترین راههای پیشگیری از همهگیری بیماریهای واگیردار است.[1]
مدت قرنطینه، به نوع بیماری عفونی، دوره نهفتگی، و مدت زمانی که فرد آلوده یا مبتلا میتواند دیگران را مبتلا کند بستگی دارد.[1]
ایزوله (جداسازی بیمار) به معنای جداسازی مبتلایان قطعی به یک بیماری عفونی از دیگر افراد است. اما قرنطینه به معنی محدودکردن رفتوآمد افرادی است که در معرض یا در تماس با مبتلایان بودهاند. افراد درون یک قرنطینه ممکن است سالم باشند یا خود ندانند که آلوده شدهاند یا اینکه نشانههای نداشته باشند.[1]
سازمان جهانی بهداشت و سازمان ملل متحد در موارد همهگیری بیماریهای عفونی از مقررات بینالمللی بهداشت پیروی میکنند. این مقررات در سال ١٨٥١ در پاریس و به دنبال شکست کشورهای اروپایی در مقابله با همهگیری وبا وضع شد. در طول تاریخ، مقررات بینالمللی بهداشت، همواره تغییر کرده است. بر پایه این مقررات، رفتوآمد مردم و کالا از مرزها سبب همهگیری بیماریهای واگیردار میشود و برای همین، کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت باید موارد همهگیری بیماریهای عفونی را اعلام کنند. همچنین دیگر کشورها نیز اجازه دارند بیشترین ممنوعیت و محدودیت را برای حفظت مردم خود از همهگیری بیماری، اعمال کنند.[1]
مقررات بینالمللی بهداشت میپذیرد که قرنطینه، مانعی برای تجارت آزاد است و از ملاحظات بهداشتی میتوان برای محدودیتهای گمرکی استفاده نادرست کرد. قرنطینه همیشه بهانهای برای نادیده گرفتن یا محدود کردن حقوق و آزادیهای مدنی بوده است. به همین دلیل، اصول سیرکیوزا تنظیم شدهاند. این اصول، الزامآور نیستند اما سازمان ملل متحد آنرا پذیرفته است.[1]
بر پایه اصول سیرکیوزا، قرنطینه باید بر پایه ضرورت مطلق و یک نیاز اجتماعی واقعی و با رعایت این ملاحظات انجام شود:[1]
وظیفه دولتها در صورت قرنطینه:[1]
الگو خریدارِ بلا؛ مدلِ رفتاری مسلمانان شیعه دوازده امامی به خصوص علوی ها در طول نزدیک به پانزده قرنِ اخیر. حفظِ جان و جانان.
This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Quarantine". Encyclopædia Britannica (به انگلیسی) (11th ed.). Cambridge University Press.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.