turk vatantaş From Wikipedia, the free encyclopedia
قانون شهروندی ترکیه اساساً بر اصل خون استوار است. فرزندانی که از یک مادر ترک یا پدر ترک (در ازدواج یا خارج از ازدواج) متولد میشوند، از بدو تولد شهروند ترکیه هستند. تلاش برای ترک تابعیت ترکیه (یا اخذ تابعیت از یک کشور دیگر) در ترکیه با دادخواستی به بالاترین مقام اداری در محل اقامت شخص مربوطه و در خارج از کشور به کنسولگری ترکیه ارسال میشود. اسناد پردازش شده توسط این مقامات برای اقدام مناسب به وزارت کشور ارسال میشود.[1]
تابعیت در ماده ۶۶ قانون اساسی ترکیه تعریف شدهاست:
شهروندان ترکیه ای سابق که مجبور به ترک تابعیت ترکیه شدهاند (مثلاً به دلیل اینکه در کشوری که معمولاً تابعیت مضاعف را اجازه نمیدهد مانند آلمان یا اتریش تابعیت گرفتهاند) میتوانند برای کارت آبی (Mavi Kart) اقدام کنند. برخی از حقوق شهروندی به آنها بازمیگردد، به عنوان مثال حق زندگی و کار در ترکیه، حق مالکیت زمین یا حق ارث. حق رای مستثنی از این "شبه شهروندی " است.
یک تبعه خارجی میتواند در صورت داشتن شرایط زیر برای تابعیت درخواست کند:
داشتن این شرایط به یک تبعه خارجی حق مطلق شهروندی ترکیه را نمیدهد.
یک تبعه خارجی که به مدت سه سال است با یک شهروند ترکیه ازدواج کردهاست و هنوز در ازدواج آن شریک ازدواج است، ممکن است تحت شرایط متفاوتی برای تابعیت درخواست کند:
پس از درخواست موفقیتآمیز، در صورتی که ازدواج متعاقباً منحل شود، همسر دارای تابعیت ممکن است تابعیت ترکیه خود را حفظ کند، مادامی که هر دو شریک با حسن نیت وارد ازدواج شده باشند.[2]
از ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۸، بر اساس قانون شماره ۵۹۰۱ شهروندان خارجی که در ترکیه سرمایهگذاری میکنند، حق درخواست شهروندی ترکیه را خواهند داشت.[3]
خارجیانی که واجد هر یک از معیارهای زیر باشند، میتوانند واجد شرایط شهروندی ترکیه باشند:
علاوه بر این، متقاضی و آن دسته از اعضای خانواده که باید در درخواست گنجانده شوند (کودکان زیر ۱۸ سال و همسر متقاضی را میتوان در نظر گرفت) باید دارای سوابق کیفری واضح باشد که توسط مقامات داخلی وزارت کشور بررسی میشود. سند در زمینه پیشینه لازم نیست.
متقاضیان باید مدارکی را که به نام خود صادر شدهاست ارائه دهند که نشان دهنده نام و نام خانوادگی، نام پدر و مادر، شهر محل تولد، تاریخ تولد، شماره شناسایی/گذرنامه، وضعیت تأهل (سند ازدواج در صورت متأهل بودن، مدارک در صورت. مطلقه یا بیوه بودن) و سایر جزئیات اصلی در مورد خودشان باشد. اظهارنامههای مالی و مدارک بررسی سوابق کیفری لازم است.
برنامه شهروندی ترکیه از طریق سرمایهگذاری سیستم پیش تأییدی که بسیاری از برنامههای شهروندی کارائیب دارند را ندارد، اما الزامات درخواست برنامه هم آسانتر است و میزان تأیید بالاتر است.
سرمایهگذاری انجام شده و ادعا شده توسط اتباع خارجی تحت نظارت و تأیید مقامات دولتی مربوطه قرار میگیرد. پس از تأیید سرمایهگذاری توسط مقامات دولتی مربوطه، به شهروند خارجی تابعیت ترکیه اعطا میشود.[5]
تابعیت مضاعف در قوانین ترکیه امکانپذیر است.
طبق فهرست محدودیتهای ویزا، دارندگان پاسپورت معمولی ترکیه از اول ژانویه ۲۰۱۹ میتوانند بدون ویزا یا با دریافت ویزا به ۱۱۷ کشور جهان سفر کنند.[6]
پاسپورت معمولی از سال ۲۰۱۰ با نام گذرنامه مارون یا پاسپورت بردو شناخته می شود. پاسپورت مارون برای آن دسته از شهروندان ترکیه می باشد که هیچ کدام یک از انواع گذرنامه های زیر را نمی توانند دریافت و اخذ کنند.
به این نوع از پاسپورت در زبان ترکی یسیل پاسپورت گفته می شود. دارندگان این پاسپورت اجازه دارند تا بدون ویزا به اکثر کشورهای اروپایی که تقریباً حدود 67 کشور می باشند، بدون داشتن ویزا سفر کنند. دارندگان پاسپورت معمولی باید هزینة پاسپورت را پرداخت کنند. اما دارندگان پاسپورت سبز برخلاف دارندگان پاسپورت معمولی، از پرداخت این هزینه معاف هستند و فقط باید هزینه دفترچه را پرداخت کنند. پاسپورت یا گذرنامه ویژه یا همان گذرنامه سبز به این افراد داده میشود: 1-فرزندان مجرد و غیر شاغل دارندگان پاسپورت سبز که با خانواده خود زندگی می کنند. 2-همسر دارندگان گذرنامههای سبز 3- اعضای هیئت علمی و دانشگاهیانی که دارای حداقل ۱۵ سال سابقه کار باشند 4- شهرداران 5-کارمندان دولتی درجه اول دوم یا سوم 6-کارمندان بازنشسته درجه یک، دوم یا سوم دولتی
به این گذرنامه در زبان ترکی گری پاسپورت گفته می شود، برای افرادی اخذ میشود که دیپلماتیک نیستند اما برای اهداف رسمی و دولتی به خارج از کشور سفر می کنند. این افراد شامل : 1- ورزشکاران ملی 2- شهروندان ترکیه ای مشغول به کار در سازمان های بین المللی که ترکیه نیز در آن سازمانها عضو است. 3- کارکنان هلال احمر 4- کارکنان انجمن هوانوردی 5- فرزندان مجردی که شاغل نباشند و با والدینشان که این نوع گذرنامه را دارند، زندگی می کنند.
دریافت این نوع گذرنامه بعد از سال ۲۰۱۰ با نام ترکی سیاه پاسپورت آغاز شد که افراد زیر مشمول اخذ این نوع از پاسپورت می باشند:
1_دیپلماتها 2_ فرمانداران استان 3_شهرداران کلانشهرها 4_رؤسای جمهور پیشین 5_نخست وزیران و سخنرانها 6_رئیس ستاد کل ارتش ترکیه و معاونان وی 7_ژنرال ها امیرال های چهار ستاره 8_اعضای دادگاه قانون اساسی 9_رئیس قضات دستگاه قضایی و معاونین آنها 10_اعضای سابق و اعضای فعلی مجلس شورای ملی 11_وزیران و معاونان رئیس جمهور 12_مذاکرهکنندگان که باید به مسائل بین المللی بپردازند 13_همسر دارندگان گذرنامه سیاه و فرزندان آنها که البته گذرنامه آنها تنها در کنار گذرنامه اصلی قابل استفاده میباشد.
این نوع گذرنامه در زبان ترکی با همین نام شناخته می شود و با استانداردهای جدید و از تاریخ 1 ژوئن ۲۰۱۰ صادر می شوند. درخواست این گذرنامه ها را می توان به صورت آنلاین و از طریق وب سایت دولتی ارسال کرد. بعد از ثبت درخواست، گذرنامه بیومتریک از طریق پست به آدرس متقاضیان ارسال خواهد شد. این نوع گذرنامه ها مطابق با استانداردهایی دارای پوشش های رنگی و متفاوت می باشند. برای مثال گذرنامههای معمولی با رنگ قرمز و پاسپورت دیپلماتیک با رنگ مشکی شناخته و ارسال شدهاند. گذرنامه های بیومتریک از سال ۲۰۱۸ به بعد با استفاده از مواد پلی کربنات چاپ شده و امکان لغو روادید اتحادیه اروپا در آینده را خواهند داشت.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.