![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/Eamon_de_Valera_c_1922-30.jpg/640px-Eamon_de_Valera_c_1922-30.jpg&w=640&q=50)
قانون اساسی ایرلند
From Wikipedia, the free encyclopedia
قانون اساسی ایرلند (بهایرلندی:Bunreacht na hÉireannبا تلفظ [ˈbˠɔnrʲaxtˠ nˠə ˈhe:rʲənˠ]) قانون اساسی و بالاترین قانون ایرلند میباشد. این قانون اشاره به حاکمت ملی مردم ایرلند بر کشور دارد. قانون اساسی بهطور گسترده بر سنت لیبرال دموکراسی بنا شده که بر اساس سیستم دموکراسی نیابتی است. این قانون به تضمین حقوق اساسی مردم و انتخاب مستقیم رئیسجمهور غیر اجرایی و دو پارلمان بر اساس نظام وستمینستر و تفکیک قوا و اصول قضایی اشاره میکند.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/Eamon_de_Valera_c_1922-30.jpg/640px-Eamon_de_Valera_c_1922-30.jpg)
این دومین قانون اساسی ایرلند پس از استقلال است که جایگزین قانون اساسی ۱۹۲۲ با نام قانون اساسی کشور آزاد ایرلند شدهاست.[1] این قانون در همهپرسی ۱ ژوئیه ۱۹۳۷ تصویب شد و در ۲۹ دسامبر همان سال به اجرا درآمد. قانون اساسی ایرلند تنها از طریق رفراندوم میتواند تغییر کند.[2]