نظامی ارشد ایرانی؛ فرماندهٔ ارتش جمهوری اسلامی ایران From Wikipedia, the free encyclopedia
قاسمعلی ظهیرنژاد (۱۳۰۳ اردبیل – ۲۱ مهر ۱۳۷۸ تهران) سرلشکر نیروی زمینی ارتش ایران بود، که در فاصله سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در خلال جنگ ایران و عراق، ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشت.[1]
قاسمعلی ظهیرنژاد | |
|---|---|
 | |
| نام تولد | قاسمعلی ظهیرنژاد ارشادی |
| زاده | ۱۳۰۳ اردبیل، ایران |
| درگذشته | ۲۱ مهر ۱۳۷۸ (۷۵ سال) تهران، ایران |
| مدفن | |
| وفاداری | ایران |
| شاخه نظامی | ارتش شاهنشاهی ایرانارتش جمهوری اسلامی ایرانژاندارمری ایران |
| سالهای خدمت | ۱۳۵۲–۱۳۳۰۱۳۷۸–۱۳۵۷ |
| درجه | سرلشکر |
| فرماندهی | لشکر ۶۴ پیاده ارومیهژاندارمری ایراننیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | شورش ۱۳۵۷ کردهاجنگ ایران و عراق |
| نشان‌ها | نشان نصر (درجه ۱) |
وی در سال ۱۳۳۰ وارد دانشکده افسری ارتش شد و از ۱۳۳۳ با درجه ستوان‌دومی فعالیت در ارتش شاهنشاهی ایران را آغاز کرد. او در سال ۱۳۵۲ با درجه سرهنگ‌دومی، از ارتش بازنشسته شد، ولی پس از وقوع انقلاب، به ارتش جمهوری اسلامی ایران فراخوانده شد و دوره کوتاهی در سال ۱۳۵۸ فرماندهی لشکر ۶۴ پیاده ارومیه را برعهده داشت. ظهیرنژاد از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ فرمانده ژاندارمری و از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ فرمانده نیروی زمینی ارتش بود.[2] او از ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵ به‌عنوان نماینده ولی‌فقیه در شورای عالی دفاع ملی فعالیت می‌کرد[3] و در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ ریاست گروه مشاوران نظامی فرمانده کل نیروهای مسلح[4] را برعهده داشت.[5]
قاسمعلی ظهیرنژاد ارشادی، در سال ۱۳۰۳ در شهر اردبیل زاده شد. وی در سال ۱۳۳۰ به دانشکده افسری ارتش وارد شد و پس از فارغ‌التحصیلی، در سال ۱۳۳۳ فعالیت خود در ارتش شاهنشاهی ایران را با درجه ستوان دومی، در لشکر ۷ ارومیه آغاز نمود. ظهیرنژاد در سال ۱۳۵۲ درخواست بازنشستگی کرد و با درجه سرهنگ دومی از ارتش شاهنشاهی بازنشسته شد.[6]
وی پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷، توسط سرلشکر محمدولی قرنی (رئیس وقت ستاد مشترک ارتش) به خدمت در ارتش جمهوری اسلامی ایران فراخوانده شد و با یک درجه ترفیع، به فرماندهی لشکر ۶۴ ارومیه منصوب گردید. او در زمان آغاز ناآرامی‌های کردستان در سال ۱۳۵۸ فرمانده لشکر ۶۴ ارومیه بود، که در این جایگاه، فرمان محاصره و شلیک توپ بر فراز شهر مهاباد را صادر کرد.[7] ظهیرنژاد در سال ۱۳۵۸ با درجه سرتیپی، به فرماندهی ژاندارمری منصوب شد و یک سال بعد، در سال ۱۳۵۹ فرماندهی نیروی زمینی ارتش را برعهده گرفت و به مدت یک سال نیز در این جایگاه فعالیت کرد. وی در تاریخ ۹ مهر ۱۳۶۰ به‌عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب گردید و تا سال ۱۳۶۳ ریاست ستاد ارتش را برعهده داشت.[8] او از ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵ نماینده ولی‌فقیه در شورای عالی دفاع ملی بود و در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ ریاست گروه مشاوران نظامی فرمانده کل نیروهای مسلح را برعهده داشت. ظهیرنژاد در سال ۱۳۶۶ درجه سرلشکری دریافت کرد.[9]
سیدعلی خامنه‌ای؛ رهبر جمهوری اسلامی، در سال ۱۳۷۹ یک سال پس از درگذشت قاسمعلی ظهیرنژاد، به‌علت آنچه نقش وی در گروه مشاوران نظامی فرمانده کل قوا، در خلال جنگ ایران و عراق عنوان شد، در مراسمی به او و گروهی دیگر از فرماندهان و مسئولان پشتیبانی نیروهای مسلح، نشان نصر اهداء کرد.[10]
در آذر ماه ۱۳۹۹ برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها»، نشان فداکاری به سرلشکر مسعود منفرد نیاکی،سرلشکر حسن آبشناسان، سرلشکر محمد سلیمی و سرلشکر قاسمعلی ظهیرنژاد تعلق گرفت.[11]
ظهیرنژاد در تاریخ ۲۱ مهرماه ۱۳۷۸ بر اثر سکته مغزی درگذشت و پیکر وی در بهشت زهرا تهران به‌خاک سپرده شد.[12][13]
در طول جنگ ایران و عراق پافشاری او بر اجرای روش‌های کلاسیک رزمی در انجام عملیات‌های نظامی، موجب درگیری وی با فرماندهان ارشد سپاه پاسداران بود. ظهیرنژاد از طراحان اصلی بحث ورود به خاک عراق، پس از آزادسازی خرمشهر بود و استدلالش برای این تاکتیک، تحت فشار گذاشتن عراق، برای تخلیه نیروهای خود از شهرهایی از ایران بود، که هنوز تحت اشغال نیروهای ارتش عراق قرار داشت. به گفته برخی همکارانش همچون تیمسار بختیاری، ظهیرنژاد دیدی بسیار منطقی داشت و به گفته برخی دیگر، کمتر ریسک‌پذیر بود و همین باعث مخالفتش با برخی عملیات‌هایی بود که در آن‌ها از نیروی انسانی زیادی استفاده می‌شد.[نیازمند منبع]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
