فینالهای انبیای ۱۹۷۹
From Wikipedia, the free encyclopedia
سری فینالهای قهرمانی جهان انبیای ۱۹۷۹ سری قهرمانی مسابقات انجمن ملی بسکتبال (NBA) در فصل ۷۹–۱۹۷۸ میباشد. در یک سری بهترین از هفت، سیاتل سوپرسانیکس، قهرمان کنفرانس شرق در مقابل واشینگتن بولتز، قهرمان کنفرانس غرب قرار گرفت، که با مزیت بازی خانگی برای تیم بولتز همراه بود چرا که در فصل عادی رکورد بهتری به نسبت به تیم رقیب به ثبت رسانده بود. در پایان، سوپرسانیکس با نتیجهٔ ۴ بر ۱ بولتز را شکست داد و توانست عنوان قهرمانی را از آن خود کند. این سری، تکرار بازی سری فینالهای ۱۹۷۸ بود که واشینگتن بولتز با حساب ۴ بر ۲ به پیروزی رسیده بود.
| ||||||||||
تاریخ(ها) | ۲۰ مه–۱ ژوئن | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
MVP | دنیس جانسون (سیاتل سوپرسانیکس) | |||||||||
تالار مشاهیر | سوپرسانیکس: دنیس جانسون (۲۰۱۰) جک سیکما (۲۰۱۹) بولتز: الوین هایس (۱۹۹۰) وس آنسلد (۱۹۸۸) مربیان: لنی ویلکنز (۱۹۸۹، بازیکن/۱۹۹۸، مربی) مدیران: دارل گارتسون (۲۰۱۶) | |||||||||
فینالهای شرق | پیروزی واشینگتن بولتز برابر اسپرز، ۴–۳ | |||||||||
فینالهای غرب | پیروزی سیاتل سوپرسانیکس برابر سانز، ۴–۳ | |||||||||
فینالهای انبیای |
دنیس جانسون از سوپرسانیکس به عنوان امویپی دیدارهای نهایی انبیای انتخاب شد، در حالی که گوس ویلیامز از سوپرسانیکس با کسب میانگین ۲۸٫۶ امتیاز در هر بازی، بهترین امتیازآور بود. این دومین قهرمانی ورزش حرفهای مردان سیاتل پس از بردن جام استنلی در فینال جام استنلی ۱۹۱۷ توسط تیم سیاتل متروپولیتنس بود. این سری (همراه با فینالهای انبیای ۱۹۷۸) به صورت غیررسمی به عنوان سری جرج واشینگتن شناخته میشود، چرا که هر دو تیم در مکانهایی با نام نخستین رئیسجمهور ایالات متحده بازی میکردند (سوپرسانیکس نمایندهٔ سیاتل، پرجمعیتترین شهر ایالت واشینگتن بود، و بولتزیها نمایندهٔ واشینگتن دی. سی. بودند، البته در لاندوور، مریلند بازی میکردند). این آخرین و تازهترین باری است که یک تیم کنفرانس غربی غیر مستقر در تگزاس یا کالیفرنیا عنوان قهرمانی انبیای را بهدست میآورد و سیاتل سوپرسانیکس در کنار پورتلند تریل بلیزرز که در فصل ۱۹۷۶–۷۷ عنوان قهرمانی انبیای را بهدستآورد، تنها تیمهای بخش شمال غربی هستند که تا به امروز عنوان قهرمانی را کسب کردهاند، و این بخش از سال ۱۹۷۹ تا سال ۲۰۰۶ هیچ عنوانی در چهار لیگ بزرگ ورزشی آمریکای شمالی به دست نیاورد که طولانیترین دورهٔ خشکسالی قهرمانی (عدم قهرمانی) در بین بخشهای مختلف این چهار لیگ است (ایندیاناپولیس کولتز در سال ۲۰۰۶ قهرمان انافال شد).[یادداشت 1] از آن زمان تا کنون این تیمهای کنفرانس غرب به عنوان قهرمانی انبیای دست یافتهاند: لس آنجلس لیکرز (ده بار)، سن آنتونیو اسپرز (پنج بار)، گلدن استیت واریرز (سه بار)، هیوستون راکتس (دو بار)، و دالاس ماوریکس (یک مرتبه). بیست عنوان دیگر از سال ۱۹۸۰ از آن تیمهای کنفرانس شرق شدهاست.[یادداشت 2]