فهرست شاهنشاهان هخامنشی
فهرست ویکیپدیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
فهرست شاهنشاهان هخامنشی فهرستی شامل ۱۳ شاهنشاه ایران است که از ۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد بر بخش بزرگی از آسیا، آفریقا و اروپا فرمانروایی کردند. این شاهنشاهی که به دست کوروش بزرگ بنیاد نهاده شد، تقریباً همهٔ جهان متمدن آن روز را دربرمیگرفت و از دره سند در هند تا رود نیل در مصر و ناحیه بنغازی در لیبی امروزی و از رود دانوب در اروپا تا آسیای مرکزی وسعت داشت که آن را به وسیعترین امپراتوری باستانی تاریخ جهان تبدیل کرد.[2] شاهنشاهی هخامنشیان به یک نمونهٔ موفق در ادارهٔ یک دولت جهانی تبدیل شد، و دستاوردهایش نظیر حکومت متمرکز، سیستم جادهای و پست، زبان رسمی، خدمات شهروندی و ارتش وسیع منظم توسط امپراتوریهای پسین تقلید شد.[3]
شاهنشاه شاهنشاهی هخامنشی | |
---|---|
جزئیات | |
نخستین شاهنشاه | کوروش بزرگ |
واپسین شاهنشاه | داریوش سوم اردشیر پنجم (مدعی) |
آغاز فرمانروایی | ۵۵۰ پ. م |
پایان فرمانروایی | ۳۲۹ پ. م |
سکونتگاه رسمی | بابل پاسارگاد[1][توضیح 1] |
گمارنده | جانشینی ارثی |
هخامنشیان از خاندان پاسارگادیان بودهاند که در پارس سکونت داشتهاند و سَر دودمان آنها هخامنش نام داشتهاست. پس از کوروش بزرگ و پسرش کمبوجیه، داریوش بزرگ با فرونشاندن شورشهای داخلی و سرکوب شورشیان در زمان بردیای دروغین (گئومات مغ)، دستگاههای کشوری و دیوانی منظمی ایجاد کرد که براساس آن همهٔ کشورها و ایالتهای پیرو شاهنشاهی او میتوانستند با یکدیگر و با مرکز شاهنشاهی ارتباط و از نظر سازمان اداری هماهنگ باشند.[4][5][6]