From Wikipedia, the free encyclopedia
فنا (عربی: فناء) در تصوف عبارت است از «درگذشت» یا «نابودی» (از خود). [1] فنا به معنای «مردن قبل از مرگ است»، مفهومی که توسط مقدسین مشهور مسلمان مانند مولوی و بعداً توسط سلطان باهو برجسته شدهاست. [2] فنا نشاندهنده شکسته شدن نفس فردی و شناختن وحدت اساسی خدا، خلقت و خود فرد است. اشخاصی که وارد این وضع روشنفکر شده اند از وحدت ذاتی (توحید) بین خدا و هر آنچه که وجود دارد، از جمله ذهن فرد، آگاهی میگیرند. این مفهوم با بقا، معیشت همراه است، که این وضعیت آگاهی خالص و ربوبیت در خداوند است. [3]
دانشمندان مسلمان تأکید میکنند که مانند سایر آموزههای صوفیانه، فنا نیز صرفاً بر آموزههای اسلامی استوار است.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.