فلوت سحرآمیز
From Wikipedia, the free encyclopedia
فلوت سحرآمیز (به آلمانی: Die Zauberflöte) (ک. ۶۲۰) اپرایی در دو پرده از ولفگانگ آمادئوس موتسارت، آهنگساز نامدار اتریشی، است که در سال ۱۷۹۱ خلق شدهاست. اپرانامهٔ این اثر به زبان آلمانی و نوشتهٔ امانوئل شیکاندر است. این اثر در قالبِ زینگاشپیل یا تلفیق صحبت کردن عادی و خواندن آواز است. فلوت سحرآمیز آخرین اپرای موتسارت است و اولین بار در ۳۰ سپتامبر ۱۷۹۱ در وین (فرایهاوستئاتر در ویدن) اجرا شد.
برای دیگر کاربردها، فلوت سحرآمیز (ابهامزدایی) را ببینید.
اطلاعات اجمالی نام اپرا:, خالق اپرا: ...
امانوئل شیکاندر در اجرای اصلی، در نقش «پاپاگِنو» | |
نام اپرا: | فلوت سحرآمیز |
---|---|
خالق اپرا: | ولفگانگ آمادئوس موتسارت |
خالق اپرانامه: | امانوئل شیکاندر |
تاریخ اولین اجرا: | ۳۰ سپتامبر ۱۷۹۱ |
محل اولین اجرا: | فرایهاوستئاتر در ویدن، وین |
تعداد پرده: | دو |
مدت زمان اجرای اپرا: | حدود دو ساعت و نیم |
زبان اپرا: | آلمانی |
مکان و دوره زمانی داستان: | یک دورهٔ تخیلی از مصر باستان |
بستن
در این داستان، یک زوج جوان در تکاپو برای رسیدن به یکدیگر هستند و برای این هدف مجبورند از جانب زرتشت،[1][2] که صاحب خرد و دانایی است، آزمونهایی را پشتسر بگذارند.