فردیت (فلسفه)
تجربه ذهنی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فردیت یا سوبژکتیویته (انگلیسی: Subjectivity) یک مفهوم فلسفی میباشد، که با هوشیاری، نمایندگی، ذات، اصالت، و صداقت و حقیقت در ارتباط است و به دفعات در منابع مختلف به تعریف آن پرداخته شدهاست.
سه تعریف متعارف برای کلمه فردیت (یا سوبژکتیویته) ارائه شدهاست:
- فاعلی که به بیان دقیق تر، شخصی است دارای هوشیاری و تجربه، و آن شخص دارای جنبههای فکری، احساسات، اعتقادات، و خواستههایی است.[1]
- موجودیت یا نهادی که دارای فاعلیت بوده و با در رابطه بودن با موجودیتهای دیگر کار میکند و از قدرتش بهره میبرد.[2]
- برخی از اطلاعات، نظریات، موقعیتها، و چیزهای فیزیکی، تنها زمانی حقیقی تلقی میگردد که نقطه نظر یک یا چند فرد باشد.
این تعاریف مختلف از فردیت گاهی در فلسفه به یکدیگر ملحق میگردند. در اکثر مواقع این کلمه به معنی چیزی است الهام بخش، تأثیر گذار، مطلع کننده، که انسان را به سوی حقیقت و درستی می گرایاند. فردیت مجموعه ای از ادراک، تجربیات، توقعات، فهم و درک شخصی و فرهنگی، و اعتقادات خاص یک شخص میباشد.