فراهمی زیستی
From Wikipedia, the free encyclopedia
به درصد قابلیت جذب یک ماده خوراکی، دارو یا سم در گردش خون بدن، قابلیت جذب در بدن گفته میشود. فرهنگستان زبان فارسی برای این مفهوم، فراهمی زیستی یا زیستفراهمی[1] را پیشنهاد کردهاست. به بیان دیگر قابلیت جذب، عددی متعارف برابر با درصد یا بخشی از یک دوز دارو میباشد که به صورت فعال به گردش خون سیستمیک میرسد. مبنای این عدد به صورت درصد (به ندرت در شکل کسر متعارفی) بیان میشود. فرض میشود که داروهایی که به روش پارنترال یا تزریقی (سرخرگی، ماهیچهای یا زیرپوستی) تجویز میشوند جذب ۱۰۰٪ دارند و بنابراین سایر روشهای تجویز دارویی در درصد پایینتر قرار میگیرند. برخی داروهایی که از راه خوراکی تجویز میشوند، جذب بسیار خوب (بیشتر از ۸۰٪) و برخی جذب ضعیفی دارند (کمتر از ۲۰٪).[2] فراهمی زیستی در فارماکوکینتیک نقش بسیار مهمی دارد و در هنگام تجویز دارو به روشهای غیر تزریقی برای محاسبهٔ دوز باید مورد توجه قرار بگیرد. در فارماکولوژی فراهمی زیستی را با نماد F نمایش میدهند.[نیازمند منبع]