فاجعه گندمهای آلوده ۱۹۷۱ عراق
From Wikipedia, the free encyclopedia
فاجعه غلات آلوده عراق در سال ۱۹۷۱ یک حادثهٔ مسمومیت گسترده با متیل جیوه بود که در اواخر سال ۱۹۷۱ آغاز شد. غلات تیمار شده با قارچکش متیل جیوه که برای مصرف انسان در نظر گرفته نشده بودند، به عنوان کمکهای انساندوستانه پس از قحطی از مکزیک و ایالات متحده به عراق وارد شدند. بهدلیل تعدادی از عوامل، از جمله برچسب زدن به زبان خارجی و توزیع دیرهنگام در چرخهٔ کشت، این غلات سمی بهعنوان غذا توسط ساکنان عراقی در مناطق روستایی مورد مصرف قرار گرفت. این افراد پس از مصرف غلات دچار علائمی از جمله خوابرفتگی (بیحسی پوست)، آتاکسی (عدم هماهنگی حرکات ماهیچهای) و از دست دادن بینایی شدند، علائمی مشابه علائمی که پیش از آن در زمان ابتلای مردم به بیماری میناماتا در ژاپن مشاهده شده بود. تعداد تلفات ثبتشدهٔ این فاجعه ۴۵۹ نفر بود، اما ارقامی حداقل ده برابر بیشتر نیز منتشر شدهاست. این مسمومیت در سال ۱۹۷۱ در زمان وقوع بزرگترین فاجعهٔ مسمومیت با جیوه بود[1] و موارد مسمومیت در ژانویه و فوریهٔ ۱۹۷۲ به اوج خود رسید و تا پایان مارس نیز گزارشها از مسمومیتهای جدید متوقف شد.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/thumb/c/c6/Pink_grain_in_Iraq%2C_1971.jpg/220px-Pink_grain_in_Iraq%2C_1971.jpg)
گزارشهای پس از فاجعه حاکی از وضع مقررات سختگیرانهتر، برچسبگذاری و مدیریت بهتر غلات جیوهدار و مشارکت گستردهتر سازمان بهداشت جهانی در نظارت و پیشگیری از حوادث مسمومیت بودند. پیرو بررسیهای انجامشده، مشخص شد که جنینها و کودکان خردسال بیشتر در خطر این نوع از مسمومیت قرار دارند.