غیر رزمی
From Wikipedia, the free encyclopedia
غیر رزمی (انگلیسی: Non-combatant) اصطلاحی است در حقوق بینالملل بشردوستانه برای تعریف افراد غیرنظامی که بهطور مستقیم در جنگ شرکت نمیکنند.[1] آنها رزمندگان تکنسین فوریتهای پزشکی یا بهطور عام خانوادههای پرسنل نظامی هستند که از اعضای نیروی نظامی متخاصم بهشمار میروند و جزو افراد حفاظت شده به دلیل دستهبندی مأموریت ایشان محسوب میشوند. آنچنانکه در پروتکل الحاقی به معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای کنوانسیون ژنو موقعیت قانونی غیررزمی ایشان در آن تشریح شده است و در ژوئن ۱۹۷۷ به ثبت رسیده و به رسمیت شناخته شد. پیکارگر یا رزمنده نیز ترم فرانسوی است در حقوق بینالملل بشردوستانه، همچنین بیطرفی در روابط بینالملل به افرادی گفته میشود که در یک درگیری یا منازعه متخاصم در جنگ شرکت ندارند. این موقعیت قانونی ابتدا در کنوانسیون اول ژنو در ۱۸۶۴ به رسمیت شناخته شد.[2][3]