عهدنامه نصوح پاشا
پیمانی میان صفویان و امپراتوری عثمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
عهدنامهٔ نصوح پاشا یا عهدنامهٔ دوم استانبول، عهدنامهای بود که میان امپراتوری صفوی و امپراتوری عثمانی پس از جنگ ۱۶۰۳ تا ۱۶۱۲ در تاریخ ۲۰ نوامبر ۱۶۱۲ منعقد شد. در زمان پادشاهی احمد یکم پس از شکست سخت او در جنگ عثمانی و صفوی (۱۶۱۸–۱۶۰۳) از شاه عباس بزرگ، مناطقی که بهطور موقت در جنگ عثمانی-صفویه (۱۵۷۸–۱۵۹۰) ضمیمهٔ خاک عثمانی شده بودند مثل گرجستان، آذربایجان و سایر مناطق وسیع قفقاز، بهموجب عهدنامهٔ نصوح پاشا (۱۶۱۲ میلادی) به ایران واگذار شدند. پس از آن مرزهای جدید بر اساس همان خطی که در صلح آماسیه در سال ۱۵۵۵ تأیید شده بود، ترسیم شد.[1]