علیمراد داوودی
نویسنده، فیلسوف و مترجم ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
علیمراد داوودی (متولد ۱۳۰۰ در خلخال آذربایجان؛ در ۱۹ نوامبر ۱۹۷۹ مطابق ۲۰ آبان ۱۳۵۸ در تهران ربودهشده)، وی نویسنده بیش از ۹۰ نوشتار، استاد فلسفه، مترجم، پژوهشگر و نویسنده ایرانی حوزه فلسفه و علوم تربیتی بود. علی مراد داوودی نخستین فارغالتحصیل دکتری فلسفه از دانشگاههای ایران بود. او همچنین منشی محفل ملی بهائیان ایران (شورای اداره امور جامعه بهائی در سطح ملی) و استاد فلسفه دانشگاه تهران بود. او در سال ۱۳۵۸ ربوده شد و دیگر خبری از او در دست نیست.[1][2][3] تسلط داوودی بر فلسفهٔ یونان، اسلامی و تاریخ ادیان موجب برجستهشدن او شده بود.[4]