علی بن طاهر
From Wikipedia, the free encyclopedia
علی بن طاهر از فرزندان طاهر بن حسین است که پس از مرگ طلحه بن طاهر و به نیابت از عبدالله بن طاهر، مدتی کوتاه در سال ۲۱۳ هجری قمری، بر خراسان حکمرانی کرد و سرانجام در طی سلسله نبردهایش با خوارج در نزدیکی نیشابور کشته شد.[1]