عصمتالدوله (دختر ناصرالدینشاه)
From Wikipedia, the free encyclopedia
عصمتالدوله (۱۲۳۴ ه.ش تهران - ۱۲۸۵ ه.ش تجریش) دختر ناصرالدینشاه و تاجالدوله دومین زن عقدی شاه بود. مادرش دختر سیفالله میرزا، پسر فتحعلیشاه بود.
عصمتالدوله نخستین زن ایرانی بود که نواختن پیانو را آموخت.[1] او را در دوازده سالگی به ازدواج دوستمحمدخان معیرالممالک درآوردند. روستایی به نام حسینآباد در تملک میرزا آقاسی صدراعظم محمد شاه قاجار بود. میرزا آقاسی، حسینآباد را به ناصرالدینشاه هدیه کرد و بعد از مدتی این روستا جزو مهریه عصمتالدوله درآمد و نام مهرآباد را بر آن گذاشتند.[2] اما بعدها به مناسبت خرجهای بیرویه دوستمحمدخان، مهرآباد به گرو رفت و از تملک خاندان معیرالممالک خارج شد و دادخواهی دوستعلی معیری پسر دوستمحمدخان نیز نزد رضاشاه بیفایده بود. فرودگاه بینالمللی مهرآباد نامش را از نام این روستا گرفتهاست.