عربی باستان
نخستین سطح تأییدشدهٔ زبان عربی / From Wikipedia, the free encyclopedia
عربی باستان نخستین سطح تأییدشدهٔ زبان عربی بود که تمایزش را از دیگر گویشهای سامی مرکزی در بیابان شام در اوایل هزارهٔ اول پیش از میلاد آغازید[1] و تا ظهور سنت دستور زبان عرب در قرن هشتم میلادی ادامه یافت.
اطلاعات اجمالی عربی باستان, منطقه ...
عربی باستان | |
---|---|
منطقه | شمال غرب شبهجزیره عربستان و جنوب شام |
دوره | هزارهٔ اول پیش از میلاد تا سدهٔ هفتم میلادی |
آفروآسیایی
| |
Safaitic, Hismaic, Dadanitic، نبطی، عربی، یونانی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | هیچ کدام (mis ) |
گلاتولوگ | هیچ کدام |
بستن
عربی باستان به نام لهجه ها و زبان های عربی پیش از اسلام اطلاق می گردد. قدیمی ترین گواهی زبان عربی به بایر (Bayer) در اردن برمی گردد که به خط عربی شمالی باستانی نوشته شده است که از دیگر خط های عربستان شمالی متمایز نشده است.[2] زبانها و لهجههای عربی باستانی به خطهای بسیاری مانند صفایی (Safaitic)، هیسمایی (Hismaic)، نبطی (Nabatean)، ثمودی (Thamudic)، دادانی (Dadanitic) و حتی یونانی نوشته میشدند.[3]