گونهٔ عربی رایج در آسیای مرکزی From Wikipedia, the free encyclopedia
عربی آسیای میانه (به عربی: العربیة الآسیویة الوسطی) گونه‌ای رو به انقراض از عربی است که جوامع عرب ساکن آسیای میانه بدان سخن می‌گویند.
| عربی آسیای میانه | |
|---|---|
| زبان بومی در | افغانستان، ایران، تاجیکستان، ازبکستان |
شمار گویشوران | ناشناخته (۱٬۷۰۰ نفر (بدون عربی خراسانی) اشاره‌شده ۱۹۹۷–۲۰۰۳)[۱] |
آفروآسیایی
| |
| گویش‌ها | بختیاری
بخارایی
کشک‌دریایی
|
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | یکی از:abh – عربی تاجیکیauz – عربی ازبکی |
| گلاتولوگ | afgh1238[۲] |
این گویش با سایر گویش‌های زبان عربی بسیار متفاوت است و گرچه دارای شباهت‌هایی با عربی موصلی است، یک از پنج شاخهٔ اصلی عربی نوین معیار است و برای گویشوران آن بر خلاف سایر گونه‌های عربی، هیچ نوع وضعیت دوزبان‌گونگی با عربی نوین معیار وجود ندارد.[۳]
امروزه حدود ۶ هزار نفر در افغانستان، ایران، تاجیکستان و ازبکستان بدین گویش سخن می‌گویند و به دلیل اینکه عربی در هیچ‌یک از این کشورها رسمی نیست، شمار گویشوران آن روز به روز در حال کاهش است.[۳]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
