عبدالمحسن لویمی
فقیه جعفری و نویسندهٔ دینی احسایی-ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
عبدالمحسن بن محمد بن مبارک لُوَیْمی (؟ - ۱۸۳۰) فقیه جعفری، آموزگار و نویسندهٔ دینی احسایی ایرانی-عربستانی بود. در روستای بَطّالیّه در منطقۀ احساء، به هنگام امارت سعودی دَرعیه از خانوادهای شیعهٔ دوازدهامامی زاده شد و همانجا پرورش یافت. در عراق از مهدی بحر العلوم، مهدی شهرستانی و دیگران علوم خود را فراگرفت و به زادگاهش بازگشت و به امور دینی تا پیرامون سال ۱۷۸۶ مشغول شد. به ایران قاجاری مهاجرت کرد و در سیرجان، ایالت کرمان، تا پایان عمرش زیست. مسجد و مدرسهای دینی در آنجا بنا نهاد. از او آثار بسیاری در موضوعات گوناگون دینی و زبانشناسی، دستخط و چاپشده، به زبان عربی برجای ماندهاست.[1][2]
اطلاعات اجمالی عبدالمحسن لویمی, زادهٔ ...
عبدالمحسن لویمی | |
---|---|
زادهٔ | ؟ |
درگذشته | ۱۸۳۰ سیرجان |
ملیت | عربستان سعودی (؟ –۱۷۸۶) ایران قاجاری (۱۷۸۶–۱۸۳۰) |
پیشه | فقیه، آموزگار، نویسنده |
بستن