پادشاه پیشین مالزی From Wikipedia, the free encyclopedia
توانکو عبدالرحمان ابن المرحوم توانکو محمد (به جاوی: توانكو عبدالرحمن ابن المرحوم توانكو محمد) (زاده ۲۴ آگوست ۱۸۹۵ - درگذشته اول آوریل ۱۹۶۰) اولین یانگ دی پرتوان آگونگ فدراسیون مالایا، هشتمین یانگ دیپرتوان بسار سری منانتی و دومین یانگ دیپرتوان بسار نگاری سمبیلان مدرن بود.
عبدالرحمان عبدالرحمن | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
اولین یانگ دیپرتوان آگونگ | |||||||||
یانگ دیپرتوان آگونگ | |||||||||
سلطنت | ٣١ آگوست ١٩۵٧ – ١ آپریل ١٩۶٠ | ||||||||
نصب | ٢ سپتامبر ١٩۵٧ | ||||||||
پیشین | خودش به عنوان یانگ دیپرتوان آگونگ مالایا | ||||||||
جانشین | حسام الدین سلانگور | ||||||||
یانگ دیپرتوان بسار نگری سمبیلان | |||||||||
سلطنت | ٣ آگوست ١٩٣٣ – ١ آپریل ١٩۶٠ | ||||||||
نصب | ٢۵ آپریل ١٩٣۴ | ||||||||
پیشین | محمد | ||||||||
جانشین | منور | ||||||||
زاده | ۲۴ اوت ۱۸۹۵ ایستانا لاما سری منانتی، سری منانتی، نگاری سمبیلان، ایالات فدرال مالایا، مالایای بریتانیا | ||||||||
درگذشته | ۱ آوریل ۱۹۶۰ (۶۴ سال) ایستانا نگارا، کوالا لامپور، فدراسیون مالایا | ||||||||
آرامگاه | ۵ آپریل ١٩۶٠ موزه سلطنتی سری منانتی، سری منانتی، نگاری سمبیلان، فدراسیون مالایا | ||||||||
همسر(ان) | سیک انگکو میمونه بنت عبدالله توانکو مهارون بنت تنگکو ممبانگ توانکو کورشیه بنت تانکو بسار برهان الدین (ا. ۱۹۲۹–۱۹۶۰) توانکو زیدت بنت توانکو زکریاء | ||||||||
فرزند(ان) جزئیات | توانکو جعفر توانکو عبدالله توانکو آیدا توانکو شیلاه توانکو منور توانکو باحیه توانکو شاهاریاه توانکو نورایدا زکیه | ||||||||
| |||||||||
خاندان | پاگارویونگ (خاندان یامتوان رادن) | ||||||||
پدر | توانکو محمد بن المرحوم توانکو آنتاه | ||||||||
مادر | توانکو حلیجه بنت توانکو مودا چیک |
وی در ۲۴ اوت ۱۸۹۵ در سری منانتی متولد شد،[1] او پسر دوم تونکو محمد، اولین یانگ دی پرتوان نگاری سمبیلان مدرن از همسر دومش بود.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه جمپول مالای فرا گرفت و بین سالهای ۱۹۰۷ و ۱۹۱۴ به مالای کالج رفت. وی قبل از انتصاب به عنوان دستیار مالیاتی در سرمبان به مدت یک سال در دبیرخانه فدرال کوالالامپور کار کرد. او همچنین به عنوان ستوان دوم در پیادهنظام داوطلب مالایی خدمت کرد و در سال ۱۹۱۸ به درجه ستوانی رسید.[2]
با مرگ برادر بزرگتر خود، توانکو عبدالعزیز، در سال ۱۹۱۷ او به عنوان وارث تاج و تخت انتخاب شد.
او همچنین مدتی به عنوان مأمور جمعآوری درآمد زمین ها در کلانگ و اولو سلانگور کار میکرد. همچنین در ۱۹۲۵ وی برای مدت کوتاهی در دادگاه عالی کوالالامپور خدمت کرد.
در سال ۱۹۲۵، وی در سفر به انگلستان و دیدار با اعلیحضرت پادشاه جورج پنجم، پدرش را که در آن زمان حاکم نگری سمبیلان بود، همراهی کرد. در طول سفر به انگلستان، او تصمیم گرفت که در رشته حقوق تحصیل کند.[1] وی با تأیید پدرش توانکو محمد، تا زمان اتمام تحصیلات و دریافت مدرک حقوق در انگلستان اقامت گزید.
پس از بازگشت به مالایا در دسامبر ۱۹۲۸، وی در خدمات ملکی مالایا، در مناطق مختلف کشور، خدمت کرد.[3] چند سال اول، او سخت کار کرد تا اینکه قاضی شد و پس از آن، او به عنوان بخشدار منصوب شد.
در سال ۱۹۳۳، به دنبال مرگ پدر، وی جانشین وی شد و بر تخت سلطنت نگری سمبیلان نشست.[1] او تنها حاکم وکیل مالایا در آن زمان بود.
پس از سلطنت، وی اعتراف کرد که او در زمان اشغال نظامی مالایا (۱۹۴۲–۱۹۴۵) به نفع ژاپنیها سخنرانی کردهاست، اما ذکر کرد که این کار با اجبار انجام شده بود.[4]
توانکو عبدالرحمن در ۳۱ اوت ۱۹۵۷ برای یک دوره پنج ساله با هشت رأی موافق برای مقام یانگ دی پرتوان آگونگ یا حاکم مالایا انتخاب شد. او با غلبه بر سلطان ابوبکر پاهنگ پیروز میدان شد.[5]
وی قبل از انتخاب به عنوان اولین یانگ دی پرتوان آگونگ، ۲۴ سال حاکم نگاری سمبیلان بود.
تونکو عبدالرحمن در ۲ سپتامبر ۱۹۵۷ به عنوان اولین یانگ دیپرتوان آگونگ مالایای مستقل بر تخت سلطنت نشست.
از آنجا که فرمانروایان مالایی بهطور سنتی تاج ندارند، وی با بوسیدن خنجر پادشاهی بر کرسی پادشاهی نشست. سنتی که از آن زمان هر یانگ دی پرتوان آگونگ آن را دنبال میکند.
به افتخار تونکو عبدالرحمان، همه یانگ دی پرتوان آگونگهای بعدی مالزی نیز از تنگ کولوکهای سنتی مشابه آنچه عبدالرحمن میپوشید، استفاده میکنند.[6]
سحرگاه ۱ آوریل ۱۹۶۰، تونکو عبدالرحمن در هنگام خواب در کوالالامپور درگذشت. مراسم تشییع وی دی ایستانا نگارا برگزار شد. در تاریخ ۲ آوریل ۱۹۶۰، مراسم تشییع رسمی در کوالالامپور به عمل آمد، پس از آن تابوت عبدالرحمن را با قطار به سرمبان بردند و او را در ۵ آوریل ۱۹۶۰ در آرامگاه سلطنتی سری منانتی نگاری سمبیلان به خاک سپردند.[7]
پرتره تونکو عبدالرحمن از سال ۱۹۶۷ و با انتشار اولین سری از اسکناسهای رینگیت مالزی تاکنون بر روی آن قرار دارد.
تونکو عبدالرحمن اعتقاد شدیدی به دموکراسی پارلمانی داشت. زمانی که شخصی خارجی در سال ۱۹۵۹ از نخستوزیری دموکراتیک الحاج عبدالرحمن شکایت کرد و خواستار این بود که پادشاه او را برکنار کند، او پاسخ داد: "افسوس که من نمیتوانم او را اخراج کنم؛ او توسط مردم انتخاب میشود و به عنوان نخست وزیر کشور میتواند مرا اخراج کند!"[8]
نوه او هماکنون حاکم نگاری سمبیلان است.
توانکو عبدالرحمن علاقه شدیدی به ورزشهایی مانند کریکت، فوتبال و تنیس داشت. با این حال ورزش مورد علاقه او بوکس بود. در واقع، هنگامی که او جوان بود، با پسرانش نیز بوکس کار میکرد.
چندین مکان به نام وی نامگذاری شدهاند، از جمله:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.