هنرمند ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
عبدالحسین صنیع همایون (زاده ۱۲۳۸ اصفهان، درگذشته ۱۳۰۰ اصفهان) از برجستهترین نقاشان و تذهیب کاران دوره قاجار است. وی نوه آقا نجف اصفهانی ازمعروفترین قلمدان نگار دوران قاجار میباشد . آثار ارزشمندی از وی به جای مانده که برخی از آنها در موزههای مختلف داخلی وخارجی و کلکسیونهای هنری نگهداری میشوند.
عبدالحسین صنیع همایون اصفهانی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲۳۸ اصفهان |
درگذشت | ۱۳۰۰ (۶۲ سال) اصفهان |
ملیت | ایرانی |
پیشه | قلمدان نگار و نقاش |
عبدالحسین صنیع همایون فرزند محمد کاظم و نوه آقا نجف اصفهانی قلمدان نگار معروف دوره قاجار است. وی ابتدا از پدربزرگش(آقانجف اصفهانی) که از نقاشان برجسته بود اصول ابتدایی نقاشی را آموخت، سپس نزد پدر(کاظم ابن آقا نجف) و عموهای خود که همگی از برجستگان هنر بودند آموختههایش را تکمیل نمود.[1] وی نقاشی پرکار و صاحب سبک بود که در چهره پردازی، پرندهسازی، گل و مرغ، طبیعت نگاری نازک قلم بود. باوجود تأثیرهایی که از شیوه «عباس شیرازی» و «محمد ابراهیم اصفهانی» گرفته بود، سبک ویژه ای را دنبال می نمود که سبکی بین ایرانی سازی و فرنگی سازی محسوب میشود. آثار وی بیشتر قلمدان و قاب آیینه و جلد کتاب بودهاست. بر روی قلمدانها چهره پردازی زنان را به زیبایی انجام می داد که طرحهای شاداب تصویر می کرد.[2]
همچنین در آثار وی مردم نگاری نیز وجود دارد که تعداد کمتری را شامل میشود. وی به جهت فعالیت هنری اش در زمان مظفرالدین شاه لقب «صنیع همایون» را دریافت کرد.
برخی از آثار وی چنین میباشند:[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.