عبا
From Wikipedia, the free encyclopedia
عبا نوعی روپوش بلند و جلو باز شنل مانند است که روحانیان ایران میپوشند. آستین ندارد، ولی سوراخهایی در آن تعبیه شدهاست که دستها را از آن بیرون میگذارند. در برخی مناطق از پارچه و در برخی مناطق از پشم بودهاست.[1] چادر عربی یا عبایا نوعی عبای زنانه است.
عبابافی از صنایع دستی قدیمی رایج در استان بوشهر و شهرستان نائین است. جنس عبای نائین از کرک شتر یا پشم گوسفند است.