طبیعتمحوری
طبیعت / From Wikipedia, the free encyclopedia
طبیعتمحوری (/ˌɛkoʊˈsɛntrɪzəm/; از واژه یونانیِ: οἶκος oikos) یا بوممحوری اصطلاحی است برای تشریحِ فلسفه سیاسیِ بومشناسی و به معنای یک ارزش و سیستمِ طبیعتمحور و مخالف با انسان محوری است.
طبیعتمحوری اصطلاحی است که توسط فیلسوفان محیطزیست و بومشناسان برای بیان نظام ارزشهای طبیعتمحور، برخلاف انسانمحور (یعنی انسانمحور) به کار میرود. توجیه بوممرکزی معمولاً در یک ادعای باور هستیشناختی و متعاقب آن اخلاقی است. باور هستیشناختی انکار میکند که اگزیستانسیالیسم تقسیمبندی بین طبیعت انسانی و غیرانسانی وجود داشته باشد تا ادعا کند که انسانها یا (الف) تنها حاملان ارزش ذاتی هستند یا ب) ارزش ذاتی بیشتری نسبت به طبیعت غیرانسانی دارد.[1] بنابراین، ادعای اخلاقی بعدی برای برابری ارزش ذاتی در طبیعت انسانی و غیرانسانی، یا زیستکره برابری طلبی است.
اخلاقِ طبیعتمحوری به وسیلهٔ آلدو لئوپولد[2] شکل گرفت و بر اساسِ آن، همه گونهها از جمله انسان، محصولِ یک فرایندِ تکاملی و طولانی بودند و در طیِ زندگیِ خود با یکدیگر در پیوند هستند.[3]