طارق عزیز
سیاستمدار و دیپلمات عراقی / From Wikipedia, the free encyclopedia
طارق عزیز (به سریانی: ܡܝܟܐܝܠ ܝܘܚܢܢ) با نام اصلی میخائیل یوحنا (زاده ۱۹۳۶ - مرگ ۲۰۱۵)، سیاستمدار آشوریتبار اهل عراق و از اعضای رده بالای حزب بعث بود.
طارق عزیز | |
---|---|
وزیر امور خارجه عراق | |
دوره مسئولیت ۱۹۸۳ – ۱۹۹۱ | |
رئیسجمهور | صدام حسین |
پیش از | محمد سعید الصحاف |
عضو شورای رهبری انقلاب عراق | |
دوره مسئولیت ۱۶ ژوئیه ۱۹۷۹ – ۹ آوریل ۲۰۰۳ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | میخائیل یوحنا ۲۸ آوریل ۱۹۳۶ تل کیف، استان نینوا |
درگذشته | ۵ ژوئن ۲۰۱۵ (۷۹ سال) بخدیدا، عراق |
ملیت | عراق |
حزب سیاسی | حزب عربی سوسیالیستی بعثحزب بعث عراق |
همسر(ان) | ویولت یوسف سعید |
فرزندان | صدام، عیسی، زیاد |
پیشه | ، سیاستمدار |
خدمات نظامی | |
خدمت/شاخه | ارتش عراق |
وی بین سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۱ وزیر امورخارجه و از ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳ معاون نخستوزیر و از مشاوران نزدیک صدام حسین بود.
آشنایی او با صدام به دهه ۱۹۵۰ برمیگشت که هر دو در حزب ممنوعه بعث فعال بودند و برای سرنگونی حکومت سلطنتی مورد حمایت بریتانیای این کشور فعالیت میکردند. طارق عزیز با اینکه یک ناسیونالیست عربی بود، اما در واقع به خانوادهای از قوم آشوری (کلدانی) و پیرو کلیسای کاتولیک کلدانی از شهر تل کیف در نزدیکی موصل تعلق داشت.
طارق عزیز در مقایسه با دیگر نزدیکان صدام حسین شخصی باسواد با پیشینه فرهنگی و دارای حسن شهرت بود و حتی بعد از سقوط نظام صدام هم کینهای نسبت به او میان مردم عراق وجود نداشت. تسلط او به زبان انگلیسی، تعلقش به دین مسیحی و حتی چهره ظاهری او موجب شده بود تا شخصی مناسب برای پیشبرد دستگاه دیپلماسی صدام حسین باشد.
طارق عزیز تا پیش از انتخاب صدام حسین به معاونت رئیسجمهور عراق عضو سادهای در حزب بود و به روزنامهنگاری و تدریس زبان انگلیسی اشتغال داشت. در سال ۱۹۶۸ وقتی صدام معاون حسن البکر، رئیس جمهور وقت شد، سردبیری روزنامه ثوره ارگان حزب بعث به طارق عزیز سپرده شد. طارق عزیز در سال ۱۹۷۴ وزیر اطلاعرسانی و عضو شورای رهبری حزب بعث شد و از آن پس تا پایان حکومت صدام حسین در دولت او حضور داشت.
نخستین ماموریت دیپلماتیک وی در سال ۱۹۷۷ بود که جهت تنش زدایی از روابط عراق و سوریه، برای مذاکره به دمشق فرستاده شد و تا دو سال بعد که صدام حسین به ریاست جمهوری رسید میان بغداد و دمشق رفتوآمد داشت. صدام حسین او را معاون نخستوزیر کرد و وزارتخانه های آموزش عالی، آموزش و پرورش، گردشگری، امور جوانان و اطلاع رسانی را زیر نظرش قرار داد.