From Wikipedia, the free encyclopedia
صوفیگری عنوان یکی از کتابهای احمد کسروی است که در نقد تصوف و عرفان و صوفیان ایرانی از جمله مولوی، سعدی و حافظ نگاشتهاست.
کسروی یکی از جدیترین منتقدان تصوف و عرفان با تأکید بر خرد بود. در اوایل دهه ۱۹۴۰ میلادی، او چندین رساله کوتاه در نقد تصوف و مخالفتش با تصوف نوشت که مهمترین آنها صوفیگری (۱۹۴۳ میلادی)، در پیرامون ادبیات (۱۹۴۳ میلادی) و حافظ چه میگوید (۱۹۴۲ میلادی) بود. این آثار به صورت موجز و خلاصه به همراه ماهیت عوامپسندانه و فاقد روشهای تحلیلی و خبرهگرایی بود. او در کتاب «در پیرامون اسلام» تصدیق کرد که مثنوی مولوی را نخوانده بود و فقط «خردههای و ذراتی را در اینجا و آنجا» دیده بود.[1] محمد امینی، کتب صوفیگری و بهائیگری کسروی را بیپایهترین آثار پژوهشی وی میداند، به اعتقاد او علت نگارش آنها صرفاً این بوده که کسروی میخواسته به شیعیان نشان دهد تنها با تشیع به ستیز برنخاسته است.[2]
به نوشته محمد امینی، پس از ترور احمد کسروی، هنگامی که بستگان کسروی، جسد او را به گورستان ظهیرالدوله در شمیران (نزدیک تهران) بردند، با ممانعت سرپرست صوفی قبرستان از دادن اجازه برای دفن او و منشیاش به خاطر افکار و اعمال ضد صوفیانه کسروی مواجه گشتند.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.