صلاحالدین ایوبی
فرمانروای کرُد مسلمانان در جنگهای صلیبی و فاتح بیت المقدس / From Wikipedia, the free encyclopedia
صلاحالدین یوسف بن أیوب (حدود ۱۱۳۷ – ۴ مارس ۱۱۹۳) که عموماً به صلاحالدّین شهرت دارد، بنیانگذار دودمان ایوبیان و یکی از سرداران نورالدین زنگی بود که بهعنوان نخستین سلطانِ مصر و شام حکمرانی کرد.[1][2][3] او یکی از چهرههای مهم جنگ صلیبی سوم بود که رهبری نظامیان مسلمان در برابر دولتهای صلیبی در شام را بر عهده داشت. قلمرو ایوبیان در اوج قدرت خود، مصر، سوریه، بینالنهرین علیا، حجاز، یمن و نوبه را در بر میگرفت.
صلاحالدین ایوبی | |||||
---|---|---|---|---|---|
خادم الحرمین الشریفین المَلِکُ الناصر | |||||
سلطان مصر و شام | |||||
سلطنت | ۱۱۷۴–۱۱۹۳ میلادی | ||||
تاجگذاری | ۱۱۷۴، قاهره | ||||
پیشین |
| ||||
جانشین |
| ||||
زاده | ۱۱۳۷ تکریت، عراق، خلافت عباسی | ||||
درگذشته | ۴ مارس ۱۱۹۳ (۵۵−۵۶ سال) دمشق، سوریه، سرزمین ایوبیان | ||||
آرامگاه | |||||
همسر(ان) | عصمتالدین خاتون | ||||
فرزند(ان) | |||||
| |||||
دودمان | ایوبیان (بنیانگذار) | ||||
پدر | نجمالدین ایوب |
صلاحالدین در خانوادهای کردتبار به دنیا آمد. او پیش از رسیدن به سلطنت، در دمشق ملقب به صلاحالدین و سپس در مصر ملقب به الملک الناصر گردید. صلاحالدین را از فرمانروایان بزرگ اسلامی در نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری میدانند که قدرت و فتوحاتش سرزمینهای مصر، شام، شمال عراق، یمن و حجاز را دربر میگرفت. او صلیبیان را در نبرد حِطّین شکست داد و توانست اغلب سرزمینهایی را که صلیبیون بر آن مسلط شده بودند، بازپس بگیرد. این مسئله باعث آغاز جنگ صلیبی دیگری به فرماندهی پادشاهان فرانسه، انگلستان و آلمان گردید.[4] او در سومین جنگ صلیبی با ریچارد شیردل، پادشاه انگلستان صلح کرد و نهایتاً شش سال بعد در دمشق درگذشت و در مسجد جامع اموی دفن شد.[5]