عربستان جنوبی

برای ایالت عربستان جنوبی، فدراسیون عربستان جنوبی و یمن جنوبی را ببینید.

عربستان جنوبی (به عربی: جنوب الجزیرة العربیة) منطقه‌ای تاریخی است که از ناحیه جنوبی شبه جزیره عربستان در غرب آسیا تشکیل شده است که عمدتاً در جمهوری فعلی یمن متمرکز است، اما از نظر تاریخی شامل نجران، جازان، باحه و عسیر نیز می‌شود که در حال حاضر هستند. در عربستان سعودی و ظفار در عمان کنونی.

عربستان جنوبی جنوب الجزیرة العربیة (عربی)
منطقه تاریخی عربستان
نقشه عربستان جنوبی
کشور	یمن  عربستان سعودی  عمان

در عربستان جنوبی مردمانی زندگی می‌کنند که دارای قرابت‌های زبانی و قومی متمایز و همچنین سنت‌ها و فرهنگ هستند و از مرزهای سیاسی اخیر فراتر می‌روند. دو گروه زبانی بومی وجود دارد: زبان‌های عربی جنوبی که اکنون منقرض شده‌اند و زبان‌های نوین عربی جنوبی که هر دو عضو خانواده سامی هستند.

گذشته

سه هزار سال پیش چندین دولت منطقهٔ عربستان جنوبی را اشغال کردند، پادشاهی معین، قتبان، سبایی‌ها^[۱] و غیره. از جمله رویدادهای شناخته شدهٔ این منطقه می‌توان به سد مأرب، راه کندر و پادشاهی افسانه ای بلقیس اشاره کرد.^[۲] دو هزار سال پیش حمیر فرمانروای این منطقه شد و برای چندصد سال این منطقه را در اختیار داشت. پس از او، امپراتوری اکسوم اتیوپی در سده‌های ۳ و ۴ میلادی به این منطقه یورش برد سپس شاه کالب در سال ۵۲۰ میلادی و پس از آنها شاهنشاهی ساسانی از ایران در سال ۵۷۵ میلادی این منطقه را تا دریا از آن خود کرد.^{[۳][۴][۵][۶]} نیم قرن پس از آن در سال ۶۲۸ میلادی کل منطقه مسلمان شد.^[۷]

جستارهای وابسته

• یمن جنوبی

منابع

1. Brian Doe, South Arabia (London: Thames & Hudson 1971) at 60–102.
2. Jean-Francois Breton, Arabia Felix (University of Notre Dame 1999) at 13–20, 23; 53–73; 3–5, 41–43.
3. al-Tabari, The History of al-Tabari, volume V, The Sasanids, the Byzantines, the Lakmids, and Yemen (S.U.N.Y. 1999), in Yemen: Ethiopian conquest at 179, 182–183, 204–208, 212; Persia over al-Habashah at 159–160, 236–249.
4. Stuart Munro-Hay, Aksum. An African civilization of late antiquity (Edinburgh Univ. 1991) at 71–74, 76–77 (3rd century), at 78–80 (4th century), at 84–88 (6th century).
5. Sally Ann Baynard, "Historical Setting" in The Yemens: Country Studies (Washington, D.C. : Foreign Area Studies, The American University, c.1985) 1–89, at 3–14: Ethiopians at 11–12 (4th century for 4 decades, 6th century for about 50 years); Persians at xiii, 12.
6. Guy Annequin, Little-Known Civilizations of the Red Sea (Geneva: Ferni 1979) at 196–202.
7. al-Tabari, The History of al-Tabari, volume VIII, The Victory of Islam (S.U.N.Y. 1997) at 114 (became Muslim).