یمن جنوبی

یمن جنوبی با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق یمن (به عربی: جمهوریة الیمن الدیمقراطیة الشعبیة) یک کشور جمهوری سوسیالیستی در جنوب یمن بود.

جمهوری دموکراتیک خلق یمن الجنوب العربی-جمهوریة الیَمَنْ الدیمُقراطیة الشَعْبِیّة People's Democratic Republic of Yemen - South Arabia یمن جنوبی
۱۹۶۷–۱۹۹۰
پرچم نشان ملی
پایتخت	عدن ۱۵°۲۱′ شمالی ۴۴°۱۲′ شرقی
زبان(های) رایج	عربی
رئیس‌جمهور
نخست‌وزیر
دوره تاریخی	جنگ سرد
• بنیان‌گذاری	۱۹۶۷
• عضویت در سازمان ملل	۱۴ دسامبر ۱۹۶۷
• اتحاد با یمن شمالی	۲۲ آوریل ۱۹۹۰
مساحت
۱۹۹۰	۳۳۲٬۹۷۰ کیلومتر مربع (۱۲۸٬۵۶۰ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۹۹۰	۲۵۸۴۵۸۴
واحد پول	دینار یمن جنوبی
منطقه زمانی	یوتی‌سی+۳
پیش‌شماره تلفنی	۹۶۹
پیشین پسین فدراسیون عربستان جنوبی Protectorate of South Arabia سلطنت مهره جمهوری یمن

استانداردهای زندگی

علیرغم اقتصاد ضعیف، دولت یک سطح پایه‌ای از استاندارد زندگی را برای تمام شهروندان تضمین کرد و یک دولت رفاه ایجاد نمود. برابری درآمد بهبود یافت، فساد کاهش پیدا کرد و خدمات بهداشتی و آموزشی گسترش یافتند. به‌طور کلی، جمعیت از یک استاندارد زندگی پایه ولی مناسب برای همه برخوردار بودند.^[1][2]

آموزش

طبق گزارش یونسکو در سال ۱۹۸۵، آموزش در یمن دموکراتیک بهترین در شبه جزیره عربستان محسوب می‌شد و نرخ بی‌سوادی تنها ۲ درصد از جمعیت بود.^[3]

حقوق زنان

حقوق زنان تحت حکومت سوسیالیستی بهترین در منطقه محسوب می‌شد. زنان به‌طور قانونی با مردان برابر شدند و تشویق به کار در حوزه عمومی شدند؛ چندهمسری، ازدواج کودکان و ازدواج‌های ترتیب داده‌شده ممنوع شد؛ و حقوق برابر در طلاق به‌صورت قانونی به رسمیت شناخته شد. ^[4][5][6]

جستارهای وابسته

• یمن شمالی
• جمهوری عربی یمن

منابع

1. «Yemen's Socialist Experiment Was a Political Landmark for the Arab World». jacobin.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۲.
2. Lackner, Helen (2017-07-04). "The People's Democratic Republic of Yemen: Unique Socialist Experiment in The Arab World at a Time of World Revolutionary Fervour". Interventions (به انگلیسی). 19 (5): 677–691. doi:10.1080/1369801X.2017.1336465. ISSN 1369-801X.
3. مستقل، قتبان-موقع إخباري. «اخبار وتقارير - اعتراف جميع دول العالم ومنظمة اليونسكو بان التعليم بمختلف مراحله بجمهورية اليمن الديمقراطية الشعبية من الدول المتقدمه بالعالم ماقبل العام 90م, وان نسبة الامية لاتتجاوز 2% فقط من اجمالي السكان». www.qattaban.net (به عربی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۲.
4. Wadekar, Neha (20 November 2018). "'We Are Willing to Die Here': The Fight for Women's Rights in Yemen (Published 2018)". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on 28 April 2021. Retrieved 19 December 2020.
5. Bayat, Asef (2017). Revolution without Revolutionaries: Making Sense of the Arab Spring. Stanford University Press. ISBN 9780804799027. Archived from the original on 17 January 2022. Retrieved 17 December 2020.
6. Times, Marvine Howe; Special to The New York (26 May 1979). "Marxist Regime in South Yemen Showing Improvement in Quality of Life in Villages (Published 1979)". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on 25 April 2021. Retrieved 17 December 2020.

• Wikipedia contributors, South Yemen, Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=South_Yemen&oldid=288238157 (accessed May 6, 2009).