سنگ
ترکیبی جامد و طبیعی حاوی یک یا چند کانی یا شبهکانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سَنگ یا صَخرِه به مواد جامدی از پوسته زمین گفته میشود. که از یک یا چند کانی که با یکدیگر پیوند یافتهاند، تشکیل شدهاست. در زمینشناسی سنگ تجمعی طبیعی و جامد از مواد معدنی یا شبهمعدنی است. لایه خارجی جامد زمین (سنگکره) از سنگ تشکیل شدهاست. سنگها سه گونه هستند: آذرین، رسوبی و دگرگونی. دانش شناختن سنگها را سنگشناسی مینامند. عنصر اصلی تشکیلدهنده تمامی سنگها سیلیسیم است.
سنگها و کانیها در ساختمانسازی، صنایع، پزشکی و غیره به کار میروند. به قطعههای بزرگی از سنگ که در بیرون از خاک دیده شود، تختهسنگ یا صَخرِه میگویند.
قسمت عمده قشر زمین از سنگ سخت تشکیل شدهاست. هر جای پای ما سنگ سخت است. سنگ ممکن است از یک طبقه خاک پوشیده شده باشد. ممکن است از طبقهای از آن به کلفتی چند متر یا حتی چند کیلومتر پوشیده باشد. ولی هر جای زمین را به اندازه کافی بشکافیم، به سنگ سخت خواهیم رسید.[1]
مهمترین تفاوت خاک و سنگ اختلاف در میزان فشردگی و چسبندگی آنها به یکدیگر است. از دیدگاه زمینشناسی سنگ به موادی از پوسته زمین گفته میشود که از یک یا چند کانی که با یکدیگر پیوند یافتهاند درست شدهاست. در مقابل خاک تودهای از ذرات با دانههای جدا یا دارای پیوند سست است. که بر اثر هوازدگی سنگها و بهطور برجا تشکیل شدهاست. اما در مهندسی و کارهای ساختمانی قابلیت حفاری مصالح زمینشناسی بهعنوان شاخصی در طبقهبندی آنها به دو گروه سنگ و خاک مورد استفاده قرار میگیرد.[2]