صحرای استرالیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
در استرالیا به مناطق حومه و حاشیه شهرهای بزرگ و ساحلی کشور «بیشهزار» (the bush) گفته میشود و به کل مناطق بیابانی و دورافتاده پشت محدوده بیشهزارها، صحرا یا به اصلاح محلی آوتبَک (Outback) گفته میشود. منظور از واژه آوتبک، منطقه واقع در پشت نواحی بیرون شهر یعنی داخله کشور است.[1]
صحرای استرالیا (آوتبک) منطقه بسیار گستردهای است که از شمال تا جنوب سواحل استرالیا امتداد پیدا میکند. آوتبک تقریباً سه چهارم مساحت استرالیا را در بر میگیرد و عمدتاً در قلمرو شمالی، استرالیای غربی و بخشهایی از ایالتهای کوئینزلند، نیوساوت ولز و استرالیای جنوبی گسترش دارد. آوتبک شامل تعدادی از مناطق آب و هوایی مختلف است. بخشهای بزرگی از آوتبک در استرالیای غربی سختگذر و غیرقابل دسترسی هستند. در این ناحیه گاه سالها بارشی رخ نمیدهد، در حالی که در تابستان دمای هوا بالاتر از ۵۰ درجه سانتیگراد است. از طرف دیگر، منطقه آوتبک کوئینزلند تا حدودی از جنگلهای بارانی گرمسیری تشکیل شدهاست.
گرمدشتهای شمال استرالیا که بخشی از آوتبک هستند بزرگترین ناحیه گرمدشتی دستنخورده در جهان است[2] کوه صخرهای قرمزرنگ اولورو که برای بومیان مقدس است و پارک ملی اولورا کاتا جوتا از دیدنیهای مشهور صحرای استرالیا هستند. پارک ملی کاکادو نیز از دیدنیهای مندرج در فهرست میراث جهانی یونسکو در آوتبک است.
راهآهن سراسری استرالیا از حاشیه جنوبی آوتبک میگذرد. این خط آهن در محدوده دشت نولاربور (دشت بیدرخت) که بیابانی دورافتاده و خالی از سکنه است طولانیترین مسیر مستقیمالخط را در میان راهآهنهای جهان میسازد.[3] تنها ایستگاه مسافری این مسیر در محدوده دشت نولاربور روستایی است به نام کوک که چهار نفر جمعیت دارد.[4]