شیرین و فرهاد
منظومه ای عاشقانه از وحشی بافقی / From Wikipedia, the free encyclopedia
شیرین و فرهاد یا فرهاد و شیرین منظومهٔ عاشقانهٔ ناتمامی ۱۰۷۰ بیتی در قالب مثنوی از وحشی بافقی به تقلید از خسرو و شیرین است.[1] در این منظومه واقعهای از داستان خسرو و شیرین یعنی عشق فرهاد کوهکن به شیرین به سبکی مؤثر و دلنشین به نظم کشیده شدهاست. عمر شاعر وفا نکرد تا منظومهٔ خود را به پایان ببرد. پس از وی وصال شیرازی در نیمهٔ دوم سدهٔ سیزدهم آن را پی گرفت و ۱۲۵۱ بیت بر آن افزود، ولی عمر او نیز کفاف نداد و سرانجام صابر شیرازی در نیمهٔ دوم سدهٔ سیزدهم با افزودن ۳۰۴ بیت دیگر آن را ختم کرد. نخستینبار در سال ۱۲۶۳ قمری به طبع رسید و نسخهٔ کامل آن با دنبالهای که وصال شیرازی و صابر شیرازی بر آن افزودهاند، ضمن دیوان وحشی بافقی در سال ۱۳۳۹ شمسی چاپ شد.[2]
اطلاعات اجمالی شیرین و فرهاد, زبان ...
شیرین و فرهاد | |
---|---|
زبان | فارسی |
قالب | مثنوی |
از کتاب | دیوان وحشی بافقی |
پدیدآورنده | وحشی بافقی،نظامی |
سال آفرینش | سده دهم هجری قمری |
گونه (ژانر) | ادبیات عاشقانه |
شمار ابیات | ۱۰۷۰ |
وزن | مفاعیلن مفاعیلن فعولن |
شخصیتها | شیرین، فرهاد، خسرو |
بستن