شورش یهودیان در فلسطین
From Wikipedia, the free encyclopedia
شورش یهودیان در فلسطین تحت قیومیت بریتانیا، یک کمپین شبه نظامی که گاهی از آن به عنوان وضعیت اضطراری فلسطین یاد میشود. این رویداد توسط گروههای زیرزمینی صهیونیستی علیه سلطه بریتانیا در قیمومت بریتانیا بر فلسطین از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۸ شکل گرفت. تنش بین رژیم صهیونیستی و مقامات اجباری بریتانیا از سال ۱۹۳۸ بالا گرفت. این مقاله سیاستهای جدید دولت را برای اعمال محدودیتهای بیشتر بر مهاجرت یهودیان و خرید زمین ترسیم کرد و اعلام کرد که قصد دارد طی ده سال به فلسطین با اکثریت عرب استقلال دهد. اگرچه جنگ جهانی دوم آرامش نسبی را به ارمغان آورد، اما تنشها دوباره به یک مبارزه مسلحانه در اواخر جنگ تبدیل شد، زمانی که مشخص شد که نیروهای محور به شکست نزدیک شدهاند.
شورش یهودیان در فلسطین | |||||
---|---|---|---|---|---|
بخشی از درگیری بین جوامع در فلسطین و استعمارزدایی از آسیا | |||||
راه آهن فلسطین لوکوموتیو بخار کلاس 2-8-4T و قطار باری پس از خرابکاری توسط شورشیان یهودی در سال ۱۹۴۶ از خط یافا و اورشلیم خارج شد و تعدادی کشته نظامی و غیرنظامی بر جای گذاشت | |||||
| |||||
طرفهای درگیر | |||||
|
""شورای ملی یهود"" | ||||
فرماندهان و رهبران | |||||
Sir Evelyn Barker Sir Alan Cunningham Harold MacMichael Sir Gordon MacMillan John Vereker, 6th Viscount Gort John Rymer-Jones William Nicol Gray |
Menachem Begin Amichai Paglin Yitzhak Shamir Eitan Livni Nathan Yellin-Mor Moshe Sneh Yisrael Galili | ||||
قوا | |||||
British Police: 4,000 policemen British Armed Forces: 100,000 troops (peak strength)[1] |
Haganah: 21,000 troops[1]
Lehi: 500 troops | ||||
تلفات و خسارات | |||||
141 killed 475 wounded (اوت ۱۹۴۵ – August 1947)[2] |
55+ killed 7 executed 2 committed suicide (اوت ۱۹۴۵ – August 1947)[2] |
هگانا، بزرگترین شبهنظامیان زیرزمینی یهودی، که تحت کنترل رهبری رسمی یهودیان فلسطین بود، همچنان با بریتانیا همکاری میکرد. اما در سال ۱۹۴۴ ایرگون، شاخه ای از هگانا، شورشی علیه حکومت بریتانیا به راه انداخت و بدین ترتیب به لحی پیوست که در طول جنگ علیه مقامات فعال بود. هر دو از شبه نظامیان کوچک و مخالف جنبش راست تجدیدنظرطلب بودند. آنها در پاسخ به محدودیتهای مهاجرت بریتانیا به اهداف پلیس و دولت حمله کردند.
در داخل بریتانیا اختلافات عمیقی بر سر سیاست فلسطین وجود داشت. دهها سرباز انگلیسی، ستیزهجویان یهودی و غیرنظامیان در جریان مبارزات شورشیان کشته شدند. این درگیری منجر به تشدید یهودیستیزی در بریتانیا شد. در آگوست ۱۹۴۷، پس از به دار آویختن دو گروهبان ربوده شده انگلیسی، شورشهای ضدیهودی در سراسر بریتانیا به راه افتاد. این درگیری باعث تنش در روابط بریتانیا و ایالات متحده شد.[3]