شورش القاعده در یمن
شورشی اسلامگرایانه در غرب آسیا از ۱۹۹۸ / From Wikipedia, the free encyclopedia
شورش القاعده در یمن، یک درگیری مسلحانه مداوم بین دولت یمن، ایالات متحده آمریکا و متحدان آنها و هستههای وابسته به القاعده در یمن و نیز بخشی از جنگ علیه تروریسم است.
شورش القاعده در یمن | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ علیه تروریسم و جنگ داخلی یمن | ||||||||
وضعیت سیاسی و نظامی یمن در ۲۰۲۴: جمهوری یمن (به رسمیت شناخته شده توسط سازمان ملل)، جناح طرفدار شورای رهبری ریاست جمهوری از نیروهای مسلح یمن و کنگره عمومی خلق یمن
| ||||||||
| ||||||||
طرفهای درگیر | ||||||||
حمایت:
حمایت ادعایی: |
حمایت: شورای عالی سیاسی (از ۲۰۱۶)
ایران[12][13] سوریه[14] کره شمالی[15] قطر[16] روسیه[17] حزبالله لبنان[18] کوبا اریتره عمان لیبی (تا ۲۰۱۱) |
| ||||||
فرماندهان و رهبران | ||||||||
خالد باطرفی[پ 1] Nasir al-Wuhayshi † Qasim al-Raymi † Said Ali al-Shihri † Mohamed Atiq Awayd Al Harbi Jalal Bala'idi † Muhammad Sa'id Ali Hasan † Ibrahim al-Rubaysh † Nasser bin Ali al-Ansi † Anwar al-Awlaki † Harith bin Ghazi al-Nadhari † Ibrahim al-Banna Fahd al-Quso † Shawki al-Badani † Othman al-Ghamdi † Samir Khan † Ibrahim al-Asiri † Ibrahim al-Qosi |
عبدربه منصور هادی (۲۰۱۲–اکنون) علی عبدالله صالح (۱۹۹۸–۲۰۱۲) جو بایدن (۲۰۲۱–اکنون) دونالد ترامپ (۲۰۱۷–۲۱) باراک اوباما (۲۰۰۹–۱۷) جرج دابلیو. بوش (۲۰۰۱–۰۹) بیل کلینتون (۱۹۹۸–۲۰۰۱) لوید آستین (۲۰۲۱–اکنون) William Cohen (۱۹۹۸–۲۰۰۱) Donald Rumsfeld (۲۰۰۱–۲۰۰۶) Robert Gates (۲۰۰۶–۲۰۱۱) Leon Panetta (۲۰۱۱–۲۰۱۳) Chuck Hagel (۲۰۱۳–۲۰۱۵) Ash Carter (۲۰۱۵–۲۰۱۷) Jim Mattis (۲۰۱۷–۲۰۱۹) Mark Esper (۲۰۱۹–۲۰۲۰) |
ابوحفص هاشمی قرشی (۲۰۲۳–اکنون) ابوالحسین حسینی قرشی † (۲۰۲۲–۲۳) ابوالحسن هاشمی قرشی † (۲۰۲۲) ابوابراهیم هاشمی قرشی † (۲۰۱۹–۲۲) ابوبکر بغدادی † (۲۰۱۴–۱۹) ابو اسامه مهاجر[21] (اسیر) †[22][23][24] (۲۰۱۷–۱۹) ابو بلال حربی †[25] (۲۰۱۴–۱۷) | ||||||
قوا | ||||||||
القاعده در شبهجزیره عربستان: ۱۰۰۰–۳۰۰۰+[26][27] الشباب: ۵۰۰[28] |
یمن: ۲۰۰۰۰[29] مشاوران و نیروهای ویژه: نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا: ۱۵۰۰[30] |
داعش: ۳۰۰ (ژوئن ۲۰۱۵)[31] ۲۵۰–۵۰۰ (۲۰۱۸)[21] | ||||||
تلفات و خسارات | ||||||||
حداقل ۲۵ (۲۰۱۰) حداقل ۲۷۹ (۲۰۱۱) حداقل ۴۸ کشته (ژانویه–مارس ۲۰۱۲) حداقل ۳۱۸ کشته (از آوریل ۲۰۱۲ و دومین نبرد لودر)[32] ۴۲۹ کشته (از مه ۲۰۱۲)[33] مجموع کشتهها: ۱٬۰۹۹+ |
حداقل ۹۶ (۲۰۱۰) ۱۷ ملوان کشته و ۳۹ نفر زخمی در انفجار یواساس کول | نامعلوم |
سرکوب دولت علیه هستههای القاعده، در سال ۲۰۰۱ آغاز شد و تا ۱۴ ژانویه ۲۰۱۰، زمانی که دولت یمن، اعلام جنگ علنی، علیه القاعده کرد، بهطور پیوسته افزایش یافت.[35][36] علاوه بر نبرد با القاعده در چندین استان، دولت یمن، مجبور شد با شورشیان شیعه حوثی در شمال و شبهنظامیان جداییخواه در جنوب مبارزه کند. نبرد با القاعده، در جریان انقلاب ۲۰۱۱ یمن تشدید شد و جهادگرایان، بیشتر استان ابین را تصرف و آن را امارت اعلام کردند. موج دوم خشونت، در اوایل سال ۲۰۱۲ آغاز شد و شبهنظامیان، در بحبوحه نبرد سنگین با نیروهای دولتی، قلمرو خود را در سراسر جنوب غرب، مدعی شدند.
در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴، پس از هجوم جنگجویان حوثی به صنعا و برکناری رئیسجمهور موقت، منصور هادی، یک جنگ داخلی تمام عیار آغاز شد و دولت یمن بین دولت به رسمیت شناخته شده رئیسجمهور هادی توسط سازمان ملل و دولت تازه تأسیس شورای عالی سیاسی حوثیها مورد مناقشه قرار گرفت. این جنگ داخلی تمام عیار، منجر به ظهور اسلامگرایان القاعده و داعش، شورشیان حوثی و جداییخواهان یمن جنوبی شد.