حرم شاه عبدالعظیم
بارگاه عبدالعظیم حسنی From Wikipedia, the free encyclopedia
حرم شاه عبدالعظیم حسنی (یا در گویش عامیانه، شابدُلَظیم) آرامگاه عبدالعظیم حسنی است که در شهر ری (در جنوب تهران) قرار دارد. این آرامگاه مربوط به دوره‌ی ایلخانی، دوره‌ی صفوی و دوره‌ی قاجار است. این اثر در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ با شماره‌ی ثبت ۴۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملّی ایران به ثبت رسیده‌است.[1]
 | این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |
| حرم شاه عبدالعظیم | |
|---|---|
 | |
 | |
| نام | حرم شاه عبدالعظیم |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | ری |
| بخش | مرکزی |
| اطلاعات اثر | |
| نام‌های دیگر | قبله تهران |
| نوع بنا | مذهبی |
| کاربری | زیارتی |
| کاربری کنونی | زیارتی |
| دیرینگی | دوره صفوی |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره صفوی، دوره ایلخانی، دوره قاجار |
| بانی اثر | صفویه |
| مالک فعلی اثر | آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۴۰۶ |
| تاریخ ثبت ملی | ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ |
| اطلاعات بازدید | |
| امکان بازدید | دارد |
| آدرس | |
عبدالعظیم حسنی یا شاه عبدالعظیم از نوادگان امام دوم شیعیان، حسن بن علی [2][3] در سال ۱۷۳ قمری (۷۸۹ م)، در زمان موسی کاظم در شهر مدینه زاده شد. پدرش عبدالله و مادرش فاطمه نام داشتند. همسر وی خدیجه دختر قاسم بن حسن بن زید بن حسن بود.
عبدالعظیم پس از ورود به شهر ری در سرداب خانه یکی از شیعیان آن شهر به زندگی پنهانی روی می‌آورد و پس از مدتی بیمار می‌شود و در سال ۲۵۲ قمری (۸۶۶ م) می‌میرد.[4]
بنای نخستین این آرامگاه را محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم قرن سوم هجری قمری برابر با با قرن نهم میلادی تعمیر اساسی کرد. در گاه اصلی ورودی آن که در شمال آرامگاه قرار دارد به فرمان پادشاهان خاندان آل بویه و سپس با تلاش مجدالملک قمی ساخته شد.
بنای آرامگاه در بخش پایین چهارگوشی است که هر سوی آن حدود هشت متر است. در بالا مانند همه بناهای سلجوقی برفراز چهارگوشه حرم چهار گوشوار یعنی چهار طاق مورب بنا کرده‌اند و بالاتر از آن یک هشت ضلعی و بر روی آن یک شانزده‌ضلعی ساخته‌اند. روی این شانزده‌ضلعی گنبد اصلی حرم ساخته شده‌است. تمام این بخش‌ها از درون آیینه‌کاری شده‌است. تعمیر و تغییرات اصلی این بخش در زمان شاه تهماسب صفوی انجام گرفته‌است. صحن‌ها و ایوان از آثار دوره صفوی می‌باشد. در دوره قاجار تعمیرات و اضافات بسیاری صورت گرفت. پوشش زرین گنبد به فرمان ناصرالدینشاه در سال ۱۲۷۰ هجری قمری برابر با ۱۸۳۵ میلادی انجام گرفته‌است.
- تاریخ ساخت صندوق داخل آرامگاه عبدالعظیم ۷۲۵ هجری قمری برابر با ۱۳۳۵ میلادی است.
- دو لوحه کتیبه چوبی روی یک جفت در چوبی جدید تر نصب شده که تاریخ ساخت لوحه‌ها ۸۴۸ هجری قمری مطابق با ۱۴۴۴ میلادی است.
- تاریخ ساخت در بزرگ چوبی بین رواق شمالی و مسجد زنانه ۹۰۴ هجری قمری (برابر با ۱۴۹۸ میلادی) و به سبک دوره تیموری است.
بسیاری از نامداران ایران در کنار آرامگاه و رواق‌های اطراف، عمدتاً در باغ توتی، به خاک سپرده شده‌اند. از جمله:
- ناصرالدینشاه (که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سنگ قبرش به خلوت کریمخانی منتقل شد)
- سید ابوالقاسم کاشانی نماینده و رئیس مجلس شورای ملی
- قائم مقام فراهانی ادیب ، شاعر و صدراعظم ایران
- ملا علی کنی فقیه شیعه و مجتهد متنفذ ایران در زمان قاجار
- ستارخان ملقب به سردار ملی یکی از سرداران جنبش مشروطه
- محمد قزوینی ادیب و پژوهشگر تاریخ ایران
- عباس اقبال آشتیانی مورخ ، ادیب و نویسنده
- محمدرضا مهدوی کنی نخست وزیر ایران و رئیس مجلس خبرگان رهبری
- شیخ محمد خیابانی رئیس مجاهدین آذربایجان در انقلاب مشروطه
- محمدتقی فلسفی واعظ مشهور تهران و از شخصیت‌های مبارز انقلاب اسلامی
- حسین امیرعبداللهیان دیپلمات و وزیر امور خارجه ایران
- محمدعلی شاه‌آبادی عارف و مجتهد شیعه
- اسماعیل آشتیانی شاعر و نقاش
- ابوالفتوح رازی مفسر و عارف شیعه قرن ششم هجری
- حبیب‌الله شیرازی ملقب به قاآنی شاعر
- سید ضیاءالدین طباطبایی نخست وزیر ایران
- عزیزالله خوشوقت روحانی و مجتهد شیعه
- ادیب‌الممالک فراهانی ژورنالیست ، شاعر و نویسنده
- مجتبی تهرانی استاد اخلاق تهران
- عبدالکریم حق‌شناس فقیه و عارف شیعه
- طیب حاج رضایی از مبارزان سرشناس علیه حکومت پهلوی
- اسماعیل مرآت سیاستمدار و وزیر فرهنگ ایران
- برخی حکام اردلان که از وابستگان پادشاهان قاجار بودند نیز در صحن آرمیده‌اند.
در دوره پهلوی آرامگاهی در جوار این آستان برای رضاشاه تدارک دیده شد که به تدریج بسیاری از وابستگان این خاندان در آن جا به خاک سپرده شدند. از جمله: علیرضا پهلوی، سلیمان بهبودی، ارتشبد محمد خاتم و حسنعلی منصور. این آرامگاه پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ به همراه آرامگاه پنجاه تن از وابستگان نظام پادشاهی توسط گروهی به دستور صادق خلخالی ویران شد.
آرامگاه پادشاهان
نمای «ایوان ناصری» و گنبد کلاه‌فرنگی آرامگاه ناصرالدینشاه (سبزرنگ) در بالای آن، بین گنبد طلایی آرامگاه عبدالعظیم حسنی (سمت چپ) و گنبد فیروزه‌ای امامزاده حمزه (سمت راست)
آرامگاه رضاشاه در جوار حرم شاه عبدالعظیم، که پس از انقلاب ۱۳۵۷ به دستور حاکم شرع صادق خلخالی توسط نیروهای سپاه طی بیست روز به‌کلی ویران شد.
آرامگاه سرشناسان
آرامگاه شیخ محمد خیابانی
آرامگاه ستارخان
آرامگاه ملا علی کنی
آرامگاه سید ابوالقاسم کاشانی
در اواخر اسفند ماه سال ۱۳۹۸ پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت عبدالعظیم اعلام کرد که به دنبال شیوع گسترده ویروس کرونا و با درخواست ستاد ملی مبارزه با کرونا در راستای مقابله از روز سه شنبه ۲۷ اسفند ماه تا خرداد ماه ۱۴۰۱ با کم شدن کرونا باز شد .[5]
ورودی حرم در اواخر عهد قاجار
ری، ۱۳۰۳
سال ۱۳۰۳ شمسی
نمایی از درون آرامگاه
سردر آرامگاه در دوران قاجار؛ با نشان سلطان صاحبقران، بانی نوسازی بنا
سردر آرامگاه در زمان کنونی؛ با نشان زمان و شمار آرا رفراندوم جمهوری اسلامی
قبرحسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه سابق ایران
- شهر ری
- امامزاده حمزه
- امامزاده طاهر (ری)
- حرم فاطمه معصومه
- حرم شاهچراغ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
