شاه سرزمینها
From Wikipedia, the free encyclopedia
عنوان شاه سرزمینها عنوانی بود که پادشاهان قدرتمند بینالنهرین ادعا میکردند اصطلاح شاه کشورها یا شاه سرزمین ها[1] اولین بار در امپراتوری آشوری نو (۹۱۱ قبل از میلاد تا ۶۰۹ قبل از میلاد) مطرح شدهاست صریحاً به سرزمینهای خارجی (به عنوان مثال غیر آشوری) اشاره دارد، که اغلب فراتر از محدوده خود بینالنهرین که به سرزمین آشور اشاره دارد این عنوان نمایانگر این است که پادشاه آشور حق اداره سرزمینهای خارجی و همچنین سرزمین خود را دارد.[2]