![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Borujerd_outlook_N.jpg/640px-Borujerd_outlook_N.jpg&w=640&q=50)
سیلاخور
From Wikipedia, the free encyclopedia
دشت سیلاخور بزرگترین زمین هموار استان لرستان در غرب ایران است. این دشت وسیع که بیشتر مساحت شهرستانهای بروجرد و دورود و شهرستان نهاوند و بخشهایی از جنوب شهرستان ملایر و شهرستان الیگودرز و را دربرمیگیرد که به این مناطق لرستان ثلاثی (سوم) گفته میشود. از قطبهای کشاورزی و باغداری منطقه هم بهشمار میرود.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Borujerd_outlook_N.jpg/640px-Borujerd_outlook_N.jpg)
آثار به دست آمده از مناطقی چون تپه قلا رمیان (قلعه رومیان) در سهکیلومتری جنوب بروجرد و دیگر تپهها و گورستانهای تاریخی، سکونت بشر را از دستکم ۵۰۰۰ سال پیش در این ناحیه مسجل میکند. سیلاب خور و بروجرد در طول تاریخ جنگهای زیادی را به خود دیده و بارها مورد هجوم قرار گرفتهاست. جنگ نهاوند از امثال ان. بنابر آثار موجود اسکندر، رومیان و اعراب هجومهای گسترده و ویرانگری به این ناحیه داشتهاند. سربازان سیلاخوری موسوم به فوج سیلاخوری همواره به شجاعت و جنگاوری معروف بودهاند و پادشاهان قدیم حساب مخصوصی روی سپاهیان سیلاخوری خود باز میکردهاند.[1] کلمه سیلاخور کوتاهشدهٔ سیلاب خور است که نشان میدهد از گذشتههای دور سیلاب مشکل عمدهای در منطقه بودهاست. به دلیل رسوبگذاری و فرسایشهای کنارهای ناشی از طغیان رودخانهٔ سیلاخور در سال ۱۳۸۰ با پیگیری مهندس عبدالمحمد نظام الاسلامی رودخانهٔ سیلاب خور لایروبی شد.[2] واژه سیلاخور با توجه به سیل خیز بودن منطقه گرفته شدهاست یا سیلاب خور است «سیل او» یا سیل آب که به اشتباه سیلا را با سوراخ اشتباه گرفته شدهاست. یکی از شدیدترین زلزلههای ایران به بزرگای ۷٫۴ ریشتر در سال ۱۲۸۸ قمری در سیلاب خور روی دادهاست.