سیستان (شاهنامه)
سرزمین سیستان در شاهنامه فردوسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سرزمین سیستان در شاهنامه اهمیت ویژه ای دارد.[1] این ناحیه که نامهای گوناگونی به آن اطلاق میشدهاست، محل حکومت سام نریمان و فرزندان و نوادگانش بودهاست[2][3] و بسیاری از اتفاقات و رویدادهای مهم شاهکار حکیم توس در آنجا به وقوع میپیوندد سرزمین مقدسی که محل پیدایش و خیزش بسیاری از پهلوانان ایران زمین از جمله رستم است.[4][5][6]
سیستان با دشتهای زیبا و چراگاههای پهناور، محلی برای آرامش و جشن و سرور رستم و خاندانش و پهلوانان و پادشاهان است.[7] این سرزمین را در شاهنامه با نامهای سیستان، زابلستان، زابل، سجستان، سکستان و نیمروز خواندهاند. اهمیت سیستان تا بدان جاست که نابودی آن برابر با نابودی رستم و تمام افتخارات است. در گفتگوهای رستم با اسفندیار یکی از دغدغههای رستم آن است که پس از مرگش دیگر سیستان حامی ندارد و نگران تاراج است.[8][9][10]