سید محمدصادق روحانی
مرجع تقلید شیعهٔ ایرانی (۱۳۰۵–۱۴۰۱) / From Wikipedia, the free encyclopedia
سید محمدصادق حسینی روحانی (۲۴ تیر ۱۳۰۵[2] – ۲۵ آذر ۱۴۰۱) از مراجع تقلید شیعه اهل ایران بود. او در سن ۱۴ سالگی به درجه اجتهاد رسید و از شاگردان مشهور سید ابوالقاسم خویی بهشمار میرفت. او تا آخر عمرش در قم اقامت داشت.[3] روحانی پس از مخالفت با معرفی حسینعلی منتظری به قائم مقامی رهبر در سال ۱۳۶۴ به مدت پانزده سال در حصر خانگی به سر برد، البته این حبس حتی پس از عزل حسینعلی منتظری از قائم مقامی ادامه داشت و بیت منتظری دخالتی در این حصر خانگی نداشت.[4]
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
سید محمد صادق حسینی روحانی | |
---|---|
عنوان(ها) | آیتالله العظمی فقیه العصر |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سید محمد صادق حسینی روحانی قمی ۲۴ تیر ۱۳۰۵ |
درگذشته | ۲۵ آذر ۱۴۰۱ (۹۶ سال)[1] |
آثار معروف | فقه الصادق در ۴۱ جلد |
تحصیلات | نجف |
استادان | سید حسین بروجردی سید ابوالقاسم خوئی کاظم شیرازی محمدحسین غروی اصفهانی محمد علی کاظمینی سید ابوالحسن اصفهانی |
وبگاه |