سید محسن یحیوی
سیاستمدار ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سید محسن یحیوی (زاده ۱۳۲۱ بروجرد) سیاستمدار و مدیر اجرایی ایرانی است.[1]
سید محسن یحیوی | |
---|---|
وزیر مسکن و شهرسازی ایران | |
دوره مسئولیت ۲۶ آبان ۱۳۵۸ – ۱۹ شهریور ۱۳۵۹ | |
نخستوزیر | شورای انقلاب |
پس از | مصطفی کتیرایی |
پیش از | محمدشهاب گنابادی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۳۲۱ خورشیدی بروجرد، ایران |
تحصیلات | کارشناسی ارشد علوم سیاسی |
پیشه | نمایندهٔ دورهٔ هفتم مجلس شورای اسلامی نمایندهٔ دورهٔ پنجم مجلس شورای اسلامی نمایندهٔ دورهٔ چهارم مجلس شورای اسلامی |
وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۴۲ پس از موفقیت در کنکور به دانشکده نفت آبادان راه یافت ولی به علت فعالیتهای سیاسی، اجتماعی موفق به تکمیل دروه دانشکده نفت نشد. در پی آن برای ادامه تحصیل به دیترویت در ایالت میشیگان رفت.[2]
و فارغالتحصیل رشته راه و ساختمان گردید. وی طی مدت تحصیل عضو انجمن اسلامی دانشجویان و یکی از پایه گذاران انجمن اسلامی دانشکده نفت آبادان بوده است. مهندس یحیوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کمیته ویژه بازرسی و راهاندازی کارخانهها و کارگاهها و رفع مشکلات کارگران مستقر در وزارت کار عضویت داشته و با صدور فرمان حرت اما به ایجاد بنیاد مسکن انقلاب اسلامی همت گمارد و مدتی نیز عضویت هیئت مدیره این بنیاد را دارا بود وی در کابینه شورای انقلاب اسلامی از تاریخ ۳۰ آبان ۱۳۵۸ تا تاریخ ۲۰ شهریور ماه ۱۳۵۹ در سمتهای کفیل و وزیر مسکن و شهرسازی انجام وظیفه نموده است.[3] در تاریخ نهم آبان ماه سال ۱۳۵۹ همراه با وزیر نفت وقت شهید محمد جواد تندگویان در نزدیکی آبادان اسیر نیروهای ارتش عراق شد.[2] او بعد از دورهٔ اسارت خود شروع به نوشتن خاطرات دوران اسارتش پرداخت و کتابی به نام ده سال تنهایی را نوشت.[4] یحیوی در مجلس هفتم نماینده بروجرد و در مجلس چهارم و پنجم نماینده تهران بود.[1] او همچنین عضوجامعه اسلامی مهندسین وقائم مقام و عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مدیران میباشد.