سید حسین علوی سبزواری
From Wikipedia, the free encyclopedia
با محمدحسین سبزواری اشتباه نشود.
سید حسین علوی سبزواری معروف به حاجی بزرگ و حاج میرزا حسین (۱۲۶۸ قمری – ۱۳۱۲ شمسی)، فقیه، فیلسوف، عارف، محدث، شاعر و مدرس برجسته حوزه علمیه در تهران و سبزوار است.
حاجی بزرگ، مجتهد سبزواری، حاج میرزا حسین بزرگ، آيت الله سبزواری، میرزا حسین سبزواری سید حسین علوی سبزواری | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۳۰ خورشیدی مطابق با ۱۲۶۸ قمری |
درگذشته | ۱۳۱۲ خورشیدی مطابق با ۱۳۵۲ قمری سبزوار |
محل دفن | آرامگاه حاج ملا هادی سبزواری |
محل اقامت | سبزوار |
دودمان | سادات علوی |
آثار معروف | ارجوزه فی علم الفلسفه، حاشیه بر رساله حجیت ظن و اصالت البرائه شیخ انصاری، تفسیر آیه الخلافه |
تحصیلات | سبزوار، سامراء، کربلا |
معلمان | حاج ملا هادی سبزواری، میرزای شیرازی، فاضل اردکانی |
شناخته شده برای | عهده دار مرجعیت و ریاست تامه شهرستان سبزوار در زمان خویش بود. |
پدرش میرزا حسن آزاد منجیری از سادات علوی و از حکماء و فقهاء خراسان بود. میرزا حسین حکمت و فلسفه را نزد حاج ملا هادی سبزواری تلمذ کرد و سپس به عراق رفت و در درس میرزای شیرازی شرکت کرد.[1]