سید حسین طباطبایی قمی
فقیه و مرجع تقلید شیعه / From Wikipedia, the free encyclopedia
سید حسین طباطبایی قمی (معروف به حاجآقا حسین قمی) (۲۶ آذر ۱۲۴۴ در قم – ۱۶ اسفند ۱۳۲۵ در نجف) فرزند میرزا محمود قمی، فقیه و مجتهد و از مراجع تقلید معاصر است. وی پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی مرجعیت عامه شیعه را بر عهده داشت.[1][2]
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
سید حسین طباطبایی قمی | |
---|---|
عنوان(ها) | قمی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سید حسین طباطبایی ۲۶ آذر ۱۲۴۴ قم، ایران |
درگذشته | ۱۶ اسفند ۱۳۲۵ (۸۱ سال) نجف، عراق |
محل دفن | حرم علی بن ابیطالب، نجف |
محل اقامت | سامرا، تهران، مشهد، کربلا، نجف |
تحصیلات | سامرا، تهران، نجف |
به دنبال سیاستهای تغییر لباس در دوران پهلوی اول، وی در تیرماه ۱۳۱۴ به پیشنهاد علمای مشهد جهت مذاکره با رضاشاه در مورد این سیاستها راهی تهران شد. قمی در تهران در حصر قرار گرفت و ممنوع ملاقات شد.[3][4] دستگیری وی توسط رضاشاه زمینهساز تجمع واقعه مسجد گوهرشاد شد.[1][2]
وی کمتر از ۴ ماه پس از مرجعیت عامه شیعه شدن، در سن ۸۱ سالگی درگذشت. پس از درگذشت وی، سید حسین طباطبایی بروجردی مرجعیت عامه شیعه را بر عهده گرفت.
حسن طباطبایی قمی و تقی طباطبایی قمی مراجع تقلید درگذشته، از فرزندان وی بودند. همچنین سید صدرالدین صدر داماد وی بود و سید موسی صدر و سید رضا صدر نوههای او بودند.