سیاست در اتریش
From Wikipedia, the free encyclopedia
سیاست اتریش نمایانگر یک رقابت پویا میان احزاب سیاسی متعدد است که منجر به تشکیل یک دولت ائتلافی محافظهکار-سبز برای اولین بار در ژانویه ۲۰۲۰ پس از انتخابات زودهنگام ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹ شده؛ و پیش از آن نیز منجر به انتخاب رهبر سابق حزب سبز به ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۶ شد.
نوع حکومت | Federal parliamentary republic |
---|---|
قانون اساسی | قانون اساسی اتریش |
قوه مقننه | |
نام | شورای فدرال اتریش |
نوع | دومجلسی |
مکان ملاقات | ساختمان پارلمان اتریش (معمولا) هفبورگ (بهطور موقت) |
مجلس اعلا | |
نام | شورای فدرال |
Presiding officer | رابرت زبار رئیس شورای فدرال |
برگزیننده | انتخابات غیرمستقیم |
Presiding officer | ولفگانگ زوبتکا رئیس مجلس ملی |
برگزیننده | رأی اکثریت |
قوه مجریه | |
رئیس کشور | |
عنوان | رئیس جمهور |
کنونی | الکساندر فندربلن |
برگزیننده | رأی اکثریت |
رئیس حکومت | |
عنوان | صدراعظم |
کنونی | کارل نهمر |
هیئت دولت | |
نام | کابینهٔ اتریش |
دولت کنونی | دولت نهامر |
رهبر | Chancellor |
معاون رهبر | Vice Chancellor |
برگزیننده | President |
مقرها | Chancellery building |
وزیران | 14 |
قوه قضائیه | |
نام | Judiciary of Austria |
Constitutional Court | |
قاضی ارشد | Christoph Grabenwarter |
صندلی | Seat of the Constitutional Court |
Supreme Court of Justice | |
قاضی ارشد | Elisabeth Lovrek |
صندلی | Palace of Justice |
Supreme Administrative Court | |
قاضی ارشد | Rudolf Thienel |
صندلی | Seat of the Supreme Administrative Court |
سیاست اتریش در چارچوب قانون اساسی یک جمهوری پارلمانی فدرال، با یک رئیسجمهور (Bundespräsident) به عنوان رئیس دولت و یک صدراعظم (Bundeskanzler) به عنوان رئیس حکومت صورت میپذیرد. دولتها، اعم از محلی و فدرال، قدرت اجرایی را اعمال میکنند. قانونگذاری فدرال، هم به دولت فدرال و هم به دو مجلس قانونگذار؛ یعنی شورای ملی (Nationalrat) و شورای فدرال (Bundesrat) واگذار شدهاست. قوهٔ قضاییه اتریش مستقل از قوهٔ مجریه و قوهٔ مقننهٔ حکومت است.
پس از پایان جنگ جهانی دوم و استقرار مجدد اتریش به عنوان یک کشور مستقل، حزب محافظه کار مردم اتریش (ÖVP) و حزب چپ میانه سوسیالدموکرات اتریش (SPÖ) برای چندین دهه بر سیاست و زندگی عمومی تسلط داشتند، به غیر از این دو؛ تنها یک حزب دیگر، یعنی حزب FPÖ، نقش قابل توجهی در سطح سیاست ملی ایفا کردهاست. اخیراً، الگوی تسلط دو حزبی با ظهور احزاب جدیدتر مانند سبزها و NEOS از بین رفتهاست.
دولت ملیِ چندقومیتی و چندفرهنگی اتریش، یکی از چندین ایالت باقیمانده از امپراتوری چند ملیتی اتریش-مجارستان است، این امپراتوری چندملیتی بزرگ در سال ۱۹۱۸ فروپاشید. پیش از جمهوری اتریش یک سلطنت مشروطه وجود داشت که طبق گفتهٔ نشریهٔ نیویورک تایمز، نهاد قانونگذاری آن برای اولین بار در سال ۱۸۹۷ توسط «رای شبهجهانی (مردان)» انتخاب شده بود.[1]
اولین تلاش اتریش برای حکومت جمهوریخواهانه پس از سقوط سلطنت در سال ۱۹۱۸ بهدلیل فشار اقتصادی فلجکنندهٔ غرامتهای جنگی مورد نیاز متفقین پیروز، بهشدت با مشکل مواجه شد. جمهوری اول اتریش (۱۹۱۸–۱۹۳۸) اصلاحات پیشگامی را در دهه ۱۹۲۰ انجام داد، به ویژه در وین، که به عنوان الگویی برای دولتهای رفاه اجتماعی اروپایی پس از جنگ جهانی اول عمل کرد. با این حال، جمهوری به تدریج بین سالهای ۱۹۳۳ و ۱۹۳۴ تحت حکومت صدراعظم انگلبرت دلفوس، که توسط عوامل حزب نازی در سال ۱۹۳۴ ترور شد، به دیکتاتوری اتریش فاشیستی تبدیل شد. جمهوری اول با انشلوس (الحاق) به آلمان نازی در سال ۱۹۳۸ پایان یافت. به دنبال شکست رایش آلمان در سال ۱۹۴۵، اتریش پس از اینکه استقلال خود را بهطور کامل از نیروهای متفقین اشغالگر به دست آورد، حکومت جمهوری خود را از سر گرفت. نظام سیاسی اتریش پس از استقرار مجدد دموکراسی و تعیین سرنوشت، جمهوری دوم نامیده میشود.
آغاز قرن بیست و یکم، برای اتریش، مترادف نیم قرن حکومت پایدار تحت نظام جمهوری فدرال براساس قانون اساسی بود. این کشور بر اساس اصول دموکراسی نیابتی و حاکمیت قانون اداره میشود. چارچوب قانون اساسی سیاست اتریش و اصل اجرای عملی قانون اساسی بهطور کلی مؤثر و مناسب جهت انتقال مسالمتآمیز قدرت تلقی میشود.