سونات شماره ۳۱ پیانو (بتهوون)
From Wikipedia, the free encyclopedia
سونات پیانو شماره ۳۱ در لا بمل ماژور، اپوس ۱۱۰، اثر لودویگ فان بتهوون در سال ۱۸۲۱م ساخته و در سال ۱۸۲۲ منتشر شد. این اثر در گروه سهتاییِ سوناتها (اپوس. ۱۰۹، ۱۱۰ و ۱۱۱) که بتهوون آنها را بین سالهای ۱۸۲۰ تا ۱۸۲۲ نوشت، سونات پیانوی میانی است و در میان تمامی سوناتهای پیانوی او، ماقبل آخر است. اگرچه این سونات در سال ۱۸۲۰ سفارش داده شد، اما بتهوون کار بر روی اپوس ۱۱۰ را تا پیش از نیمهٔ دوم سال ۱۸۲۱ آغاز نکرد، و بازبینی نهایی بر روی این سونات را در اوایل سال ۱۸۲۲ تکمیل کرد. این تأخیر بهدلیل عواملی نظیر کار بتهوون بر روی میسا سولمنیس و مسئلهٔ سلامتی او بود که رو به وخامت بود. نسخهٔ اصلی این اثر در سال ۱۸۲۲، بدون اهدا به کسی، توسط آدولف مارتین شلیزینگر[persian-alpha 1] (ناشر آلمانی) در پاریس و برلین، و یک نسخهٔ انگلیسی از آن نیز توسط موتزیو کلمنتی در سال ۱۸۲۳ منتشر شد.
سونات پیانو | |
---|---|
شماره ۳۱ | |
اثر: لودویگ فان بتهوون | |
مایهنما | لا بمل ماژور |
شمارهٔ اثر | اپوس. ۱۱۰ |
ژانر | سونات |
سبک | دوره کلاسیک، رمانتیک |
آفرینش | ۱۸۲۱ (۱۸۲۱)م |
منتشر شده | ۱۸۲۲م |
مدت زمان | حدود ۱۹ دقیقه |
موومانها | ۳ موومان |
سازبندی | پیانو |
سونات در سه موومان ساخته شدهاست. موومان اول با سرعت مودراتو از یک فرم معمولیِ سونات پیروی میکند که تمِ آغازینی رسا و قابل تحمل دارد. موومان دوم آلگرو با یک اسکرتسوی مختصر اما طنزآمیز آغاز میشود که مارتین کوپر[persian-alpha 2] (موسیقیشناس انگلیسی) معتقد است بر اساس دو آهنگ فولکلور و به دنبال آن یک تریو ساخته شدهاست. آخرین موومان شامل چندین بخش متضاد است: یک رسیتاتیو مقدماتی و آهسته، یک «آریوسوی»[persian-alpha 3][persian-alpha 4] دردناک، یک فوگ، یک بازگشت به آریوسو، و یک فوگ دوم که به نتیجهای «پرشور و قهرمانانه» میرسد. ویلیام کیندرمن تشابهاتی را بین فوگ در آخرین موومان و دیگر آثار متاخر بتهوون، مانند فوگِتا در واریاسیونهای دیابلی و بخشهایی از میسا سولمنیس مشاهده میکند، و آدولف برنهارد مارکس به طرز مطلوبی فوگ را با آثار یوهان سباستیان باخ و جرج فردریک هندل مقایسه کردهاست.
این سونات موضوعِ مطالعه و تحلیلهای موسیقایی افرادی چون دونالد تووی[persian-alpha 5] (موسیقیشناس بریتانیایی)، دنیس متیوز[persian-alpha 6] (موسیقیشناس و پیانیست انگلیسی)، هاینریش شنکر[persian-alpha 7] (نظریهپرداز اتریشی موسیقی) و چارلز روزن[persian-alpha 8] (پیانیست و نویسنده آمریکایی) قرار گرفتهاست و توسط پیانیستهایی مانند آرتور اشنابل، گلن گولد و آلفرد برندل، اجرا و ضبط شدهاست.