سندرم ولف پارکینسون وایت
نوعی اختلال در سیستم الکتریکی قلب / From Wikipedia, the free encyclopedia
سندرم وُلف-پارکینسون-وایت (به انگلیسی: Wolff-Parkinson-White syndrome) که به اختصار سندرم دَبلیوپیدَبلیو (با نمایش اختصاری WPW) هم گفته میشود، گونهای نابهنجاری هدایت الکتریکی قلب است که در اثر آن برای هدایت امواج الکتریکی قلب، مسیری فرعی و غیرطبیعی بهوجود میآید. علت و موارد باعث بروز این بیماری، هنوز به درستی شناخته نشده،[1] اما عوامل وراثت و زمینهٔ خانوادگی در ابتلا به بیماری مؤثر هستند.
نشانگان ولف پارکینسون وایت | |
---|---|
یک مشخصهٔ موج دلتا در نوار قلب یک بیمار مبتلا به سندرم ولف پارکینسون وایت | |
تخصص | کاردیولوژی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | I45.6 |
آیسیدی-۹-سیام | 426.7 |
اُمیم | ۱۹۴۲۰۰ |
دادگان بیماریها | 14186 |
ئیمدیسین | emerg/۶۴۴ med/2417 |
پیشنت پلاس | نشانگان ولف پارکینسون وایت |
سمپ | C14.280.067.780.977 |
ویژگی بارز این نشانگان در نوار قلب، وجود موجهای دلتا و کوتاهی فاصلهٔ PR است. مبتلایان به این بیماری، آمادگی بروز ریتمهای سریع قلبی را دارند که رایجترین آنها ریتم تند دهلیزی (AF) است.
در طی حملههای آریتمی، بیمار دچار علائم و عوارضی نظیر تپش قلب شدید و ناراحتکننده (به دلیل تندی ضربان قلب)، تهوع و استفراغ، سرگیجه، سنکوپ و گاه ایست قلبی و مرگ خواهد شد. مرگ ناگهانی به دلیل ایست قلبیِ ناشی از آریتمی قلب نادر و احتمال رخداد آن کمتر از ۰٫۶ درصد است. در هنگام بروز آریتمی و وجود تپش قلب شدید، تعداد ضربان قلب در دقیقه، ممکن است تا بیش از ۱۵۰ ضربان در دقیقه نیز برسد.
برای بیماران دچار این نشانگان، داروهای ضد آریتمی از کلاسهای گوناگون وجود دارد که باید نوع آن توسط پزشک تجویز شود. شیوههایی برای حذف راه فرعی از طریق تخریب (ablation) با امواج رادیویی وجود دارد که امکان درمان قطعی را فراهم میکند و احتمال بازگشت بیماری را پایین میآورد.