سلطانعلی اوبهی
From Wikipedia, the free encyclopedia
حافظ سلطان علی اوبهی از دانشمندان و حافظان و خوشنویسان و سادات اواخر سدهٔ نهم هجری بود. همچنین او از مریدان خواجه عبیدالله احرار بهشمار می رفت و در خانقاه وی در بخارا در سن ۱۰۹ سالگی در گذشت.[1] اوبهی منسوب به «اوبه » از اعمال هرات است.[2] از این رو او را سلطان علی اوبهی هروی نیز نامیدهاند.
از طرفی اوبهی را از دانشوران، سرایندگان، خوشنویسان و خوانندگان سرشناس سده دهم در دستگاه امیر علیشیر نوایی، وزیر دانشمند سلطان حسین بایقرا ذکر کردهاند.[3]
در «مجالس النفائس» در باره او آمده: او از مردم متعین خراسان بود مردی پاکیزه روزگار و صحبت دیده و خوش طبع بود، و خطوط را نیک نویسد اما در لباس و عقد دستار بسیار تکلف میکند.[4]
در تصوف شاگرد خواجه ناصر الدین عیید الله بن محمود بن شهاب الدین سمرقندی مشهور به عبیدالله احرار بود.[1]