سقوط بازار سهام
رکود اقتصادی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سقوط یا ریزش بازار سهام (به انگلیسی: stock market crash) به معنای کاهش چشمگیر و ناگهانی قیمت سهام دربخشهای مهم و تأثیرگذار بازار سهام است که منجر به کاهش قابل توجهی در ارزش اوراق میشود. هراس (panic)به همان اندازهٔ عوامل بنیادی اقتصاد بر سقوط بازار تأثیر میگذارد. سقوطهای بازار اغلب ازحباب اقتصادی بازار سهام پیروی مینمایند.
سقوط بازار سهام در واقع پدیدهای اجتماعی است که رخدادهای بیرونی اقتصادی با روانشناسی و رفتار جمعی، ترکیب شدهاند و در یک چرخه متناوب شکل میگیرد که در آن فروش توسط برخی از شرکت کنندگان بازار، شرکت کنندگان بیشتری را وادار به فروش میکند و در واقع آنها را نسبت به فروش تحریک میکند. بهطور کلی سقوط بازار معمولاً در شرایط زیر رخ میدهند:[1] دورهای طولانی مدت از افزایش قیمت سهام و خوشبینی بیش از حد اقتصادی، بازاری که در آن نسبت P/E بیشتر از میانگین بلندمدت میشود، و استفاده گسترده از حاشیه بدهی و اهرم توسط شرکت کنندگان بازار.
گاهی کاهش دو رقمی شاخص بازار سهام در یک دوره میان مدت چند روزه را سقوط بازار سهام مینامند که البته این تعریف، نمیتواند تعریف کمی دقیقی از ریزش بازار سهام باشد. سقوط بازار معمولاً از بازار افتان (bear market) متمایز میشود، زیرا سقوط بازار همراه با فروش هول هولکی، و کاهش چشمگیر قیمتها است. بازار افتان اغلب نمایی از دورههای کاهش قیمت بازار سهام طی چند سال یا چند ماه را نشان میدهد و سقوط بازار سهام هرچند معمولاً در یک بازار افتان به وقوع میپیوندد ولی لزوماً این دو به جای هم به کار نمیروند. برای مثال سقوط بازار سهام در سال ۱۹۸۷ منجر به ایجاد یک بازار افتان نشد یا بازار نیکی ژاپن در سال ۱۹۹۰ چند سال بازار افتان را تجربه میکرد در حالی که هرگز سقوط بازاری در آن به وقوع نپیوست.