ساموئل بکت
نویسندۀ ایرلندی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ساموئل بارکْلی بِکت (به ایرلندی: Samuel Barclay Beckett) (زاده ۱۳ آوریل ۱۹۰۶ – درگذشته ۲۲ دسامبر ۱۹۸۹) نمایشنامهنویس، رماننویس و شاعر اهل ایرلند بود.
ساموئل بکت | |
---|---|
نام اصلی | ساموئل بارکْلی بِکت |
زاده | ۱۳ آوریل ۱۹۰۶ دوبلین، ایرلند |
محل زندگی | دوبلین، پاریس، لندن و … |
درگذشته | ۲۲ دسامبر ۱۹۸۹ (۸۳ سال) پاریس، فرانسه |
آرامگاه | گورستان مونپارناس، پاریس |
پیشه | نمایشنامهنویس، رماننویس و شاعر |
زمینه کاری | رمان، شعر، نمایشنامه |
ملیت | جمهوری ایرلند |
سالهای فعالیت | ۱۹۸۹–۱۹۲۹ |
امضا | |
جوایز |
او در سال ۱۹۶۹ به دلیل «نوشتههایش - در قالب رمان و نمایش - که در فقر معنوی انسان امروزی، فرارَوی و عروج او را میجوید»،[1] جایزه نوبل ادبیات را دریافت نمود.
برخی از آثار این نویسنده بزرگ به فارسی ترجمه شدهاست. سهیل سمی، وحید منوچهری، مهدی نوید، داوود رشیدی و نجف دریابندری از جمله مترجمان آثار بکت در ایران هستند.
آثار بکت بیپروا، به شکل بنیادی کمینهگرا و بنابر بعضی تفسیرها در رابطه با وضعیت انسانها عمیقاً بدبینانهاند. این حس بدبینی اغلب با قریحهٔ طنزپردازی قوی و غالباً نیشدار وی تلطیف میگردد. چنین حسی از طنز، برای بعضی از خوانندگان آثار او، این نکته را دربردارد که سفری که انسان به عنوان زندگی آغاز کردهاست با وجود دشواریها، ارزش سعی و تلاش را دارد. آثار اخیر او، بُنمایههای موردنظرشان را به شکلی رمزگونه و کاهشیافته مطرح میکنند.
«بکت در خانوادهای مرفه و مذهبی (پروتستان) بزرگ شده و تا اتمام تحصیلات دانشگاهی و شروع کارش به عنوان استاد هنوز باور مذهبی داشتهاست. پس از ترک قطعی محیط آکادمیک و مهاجرتش به پاریس، گسست از مذهب را در آثارش منعکس میکند. با اجرای در انتظار گودو در سال ۱۹۵۳ تماشاگر با اعلان جنگی شوکآور علیه خدا و مذهب روبرو میشود.» بکت در آثار دیگرش هم با طنز تندی به اصول کاتولیسیسم برخورد میکند.[2]